تاثیر آموزش سبک زندگی بر کیفیت زندگی مبتلایان به بیماری ایسکمی قلبی

مقدمه: بیماری های ایسکمیک قلبی، مهمترین علت مرگ و میر در سراسر جهان می باشند که بر روی کیفیت زندگی بیماران مبتلا تاثیر می گذارند. در ایران نیز بیماری های ایسکمیک قلبی، اولین علت مرگ و میر در افراد بالاتر از 35 سال می باشد. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش سبک زندگی  برکیفیت زندگی بیماران مبتلا به بیماری های ایسکمیک قلبی می باشد. روش بررسی: این مطالعه به روش نیمه‌تجربی با استفاده از طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون و با گروه‌های آزمایش و کنترل صورت پذیرفت. جامعه ی آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به  ایسکمیک قلبی بستری در بخش ccu بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) رفسنجان در سال 1398 بود.  حجم نمونه 30 نفر در هر گروه مشخص گردیدجهت جمع آوری اطلاعات  از پرسشنامه ی سه قسمتی (اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه ی کیفیت زتدگی  فرانس و پاورس(1999) و پرسشنامه ی مینه سوتا mlhfq) استفاده شد. ابتدا بصورت پیش ازمون از هر دو گروه آزمایش و کنترل پرسشنامه های مذکور  تکمیل ،سپس به گروه آزمایش 5جلسه 45دقیقه ی  آموزش داده شد وبعد از دو هفته مجددا ازهر دو گروه با استفاده از همان پرسشنامه ها پس آزمون گرفته شد. اطلاعات پس از جمع آوری توسط نرم افزار spss تحت نسخه 21آنالیز شد. و ازآزمون های کولموگروف- اسمیرونوف، t مستقل، و تحلیل کواریانس استفاده گردید. یافته‌ها: میانگین سنی افراد نمونه 12.81±59.73 سال و میانگین مدت ابتلا به بیماری کرونروی 2598.50±1953.38 روز بود. نتایج نشان داد، بعد از مداخله نمرات مربوط به کیفیت زندگی فرانس و پاورس از میانگین 18.8به 21.19افزایش و همچنین میانگین نمره کیفیت زندگی مینه سوتا از 26.68 به 23.52 کاهش پیدا نمودکه نشانه بهبود شاخص مذکور می باشد.نتیجه گیری: یافته های مطالعه ی حاضر نشان داد تلاش های مداخله ای در راستای بهبود کیفیت زندگی در بیماران ایسکمی قلبی، مهم و ضروری می باشد. جهت ارتقای کیفیت زندگی و نهایتا کنترل بیماری قلبی، بکار گیری برنامه آموزشی که در این مطالعه طراحی و به کار گرفته شده است، به عنوان یک الگو توصیه می شود.  

the effect of lifestyle education on the quality of life of patients with ischemic heart disease

introduction: ischemic heart diseases are the most important cause of death worldwide, which affect the quality of life of affected patients. in iran, ischemic heart diseases are the first cause of death in people aged over 35 years. the main goal of this study is to investigate the effect of lifestyle education on the quality of life of patients with ischemic heart diseases.method: this semi-experimental study was conducted using a pre-test and post-test design and with experimental and control groups. the statistical population included all patients with ischemic heart disease hospitalized in the ccu of ali ibn abi talib (as) rafsanjan hospital in 2019. the sample size of 30 people in each group was determined. a three-part questionnaire (demographic information, france and powers quality of life questionnaire and minnesota questionnaire) was used to collect information. first, both experimental and control groups completed the mentioned questionnaires as a pre-test, then the experimental group was educated with five 45-minute sessions, and after two weeks, a post-test was taken from both groups again using the same questionnaires. the collected data were analyzed by spss software version 21. independent t, paired t, and chi-square statistical tests, pearson’s correlation coefficient and covariance analysis were used. results: the mean age of the samples was 59.73±12.81 years and the average duration of coronary disease was 1953.38±2598.50 days. the results showed that the increase in scores related to the general state of quality of life after education was significant and indicated the improvement of the condition of the experimental group compared to the control group.conclusion: the findings of the present study showed that interventional efforts are important and necessary in order to improve the quality of life in patients with ischemic heart disease. in order to improve the quality of life and ultimately control heart disease, it is recommended to use the educational program designed and used in this study as a model.