بررسی تاثیر آموزش غیرحضوری بر وضعیت خوددرمانی دانشجویان علوم پزشکی بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی

مقدمه: با توجه به شیوع بالای خوددرمانی در بین دانشجویان علوم پزشکی طبق پژوهش های گذشته مطالعه فوق با هدف بررسی تاثیر آموزش غیرحضوری بر وضعیت خوددرمانی دانشجویان علوم پزشکی بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی انجام شده است.روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی شاهدار تصادفی بر روی 110 نفر از دانشجویان دانشکده علوم پزشکی خمین در سال 1400 بود. از طریق نمونه گیری دو مرحله ای، دانشجویان به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند(هر گروه 55 نفر). روش گردآوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته بر اساس الگوی اعتقاد بهداشتی در خصوص مصرف خودسرانه دارو بود. قبل و پس از انجام مداخله آموزشی، پرسش نامه توسط افراد هر دو گروه تکمیل شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کای اسکوار، تی مستقل و زوجی و از نرم افزارspss نسخه 26 استفاده شد.یافته ها: در سازه‌های مدل اعتقاد بهداشتی در دانشجویان بین نمره دو گروه آزمون و شاهد قبل از مداخله تفاوت معناداری وجود نداشت. پس از مداخله اختلاف معنی داری در میانگین سازه های آگاهی (0.001=p) و شدت درک شده ( 0.027=p) در گروه آزمون مشاهده شد. اما در میانگین نمرات سایر سازه‌ها تفاوت معناداری در دو گروه آزمون و شاهد مشاهده نشد. نتیجه گیری: اگرچه مداخله آموزش به روش غیر حضوری در یادگیری افراد موثر است. اما علی رغم مزیت های موجود نمی‌تواند کیفیت آموزشی اطمینان بخشی را ارائه دهد. پیشنهاد می شود پژوهشی برای مقایسه هم زمان دو روش آموزش حضوری و غیرحضوری انجام شود.

The Effect of Virtual Education on Self-Medication of Medical Sciences Students Based on the Health Belief Model

Introduction: Due to the high prevalence of selfmedication among medical sciences students, according to previous research, the present study aimed to investigate the effect of virtual education on selfmedication of medical sciences students based on the health belief model.Methods: The present quasiexperimental randomized controlled study was conducted on 110 students of Khomein University of Medical Sciences in 2021. The students were divided into experimental and control groups (55 people in each group) through twostage sampling. The method of data collection was a questionnaire based on the health belief model about selfmedication. The questionnaire was completed by both groups before and after the educational intervention. In order to analyze the data, Chisquare and independent and paired ttests were used using SPSS26 software. Results: There was no significant difference between the scores of experimental and control groups before the intervention in the constructs of the health belief model. After the intervention, a significant difference was observed in the mean scores of knowledge (p=0.001) and perceived intensity (p=0.027) in the experimental group. However, no significant difference was observed in the mean scores of other constructs between the experimental and control groups.Conclusion: Although virtual education intervention is effective in learning, it cannot provide a satisfactory quality of education. It is suggested that a study be conducted to compare the two methods of facetoface and distance learning at the same time.