اثربخشی آموزش مهارت مقابله با استرس بر تعادل کار و زندگی کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان یزد

مقدمه: تعادل کار و زندگی یکی از تنازعاتی است که اغلب کارکنان در زندگی روزمره خود با آن سروکار دارند، که این امر می تواند منجر به استرس شغلی شود. در این راستا، هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مهارت مقابله با استرس بر تعادل کار و زندگی کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان یزد تعیین شد. روش بررسی: روش پژوهش، روش آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه آزمایش و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان یزد به تعداد 200 نفر بودند. از طریق نمونه گیری تصادفی 40 نفرانتخاب شدند و بصورت کاملا تصادفی به طور مساوی به دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. ابزار این پژوهش پرسشنامه تعادل کار و زندگی وانگ و کو (2009) بود. در نهایت داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های مقابله با استرس بر تعادل کار و زندگی کارکنان تاثیر مثبت معنادار دارد (0.001>p ، 70.978= f) و طبق ضریب مجذور اتا این آموزش توانسته است 65.70 درصد از واریانس تعادل کار وزندگی کارکنان را تبیین نماید.نتیجه گیری: در یک جمع بندی کلی باید گفت آموزش مهارت مقابله با استرس به دلیل آموزش راه‌های شناخت و کنترل موقعیت های استرس زا، تجربه لذت یک برنامه متعادل کار و زندگی بدور از استرس و شناسایی حالات بدنی و چهره‌ و افکار خود در هنگام استرس توانسته است تعادل کار و زندگی گروه آزمایش را بهبود بخشد.

The Effectiveness of Training Stress Coping Skills on Work-Life Balance of the Staff of Education Department in Yazd Province

Introduction: Worklife balance, as one of the stresses that most employees deal with in their daily life, can lead to job stress. In this regard, the overall aim of this study was to determine the effectiveness of training stress coping skills on worklifebalance of the staff of department of education in Yazd Province.Methods: This experimental study was conducted by a pretestposttest design with experimental and control groups. The statistical population of this research included all staff of Education Department in Yazd Province. Consequently, 40 staff (20 in the experimental group and 20 in the control group) were randomly selected and divided into the experimental and control groups. The instrument of this research was Wang Cochr('39')s (2009) worklife balance questionnaire. Finally, the collected data were analyzed using covariance analysis.Results: Findings showed that stress coping skills training had a significant positive effect on worklife balance of employees (F=70/978, p<0/001) and according to the ETA squared coefficient, this training could explain 65.70% of the variance of worklife balance of employees.Conclusion: Overall, training in stress coping skills could improve the worklife balance of the experimental group through identifying and controlling stressful situations, enjoying a balanced worklife stressfree experience, and identifying their physical and facial expressions and thoughts during stress.