عوامل خودکارآمدی موثر در توانمندسازی مدیران شبکه‌های بهداشتی درمانی استان‌های آذربایجان‌شرقی، آذربایجان‌غربی و اردبیل

مقدمه: توانمندسازی در توسعه قابلیت افراد برای نیل به بهبود مستمر در عملکرد سازمان های بهداشتی درمانی نقش تعیین کننده ای دارد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی متغیرها و مولفه های خودکارآمدی موثر بر توانمندسازی مدیران شبکه های بهداشتی درمانی در سال 1397 انجام شد.روش بررسی: این مطالعه از نوع کاربردی و اکتشافی است. ابتدا، با بررسی ادبیات پژوهش و هم چنین مصاحبه با متخصصان موضوعی، متغیرهای توانمندسازی منابع انسانی استخراج شد. سپس، مدل مفهومی پژوهش طراحی گردید و پرسشنامه تدوین و اعتبارسنجی شد. داده ها با تکمیل پرسشنامه از 416 نفر از مدیران شبکه های بهداشتی درمانی سه استان، که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند جمع آوری گردید و با تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: با توجه به نتایج تحلیل عاملی اکتشافی، متغیر آموزش مستمر در عامل خودکارآمدی با بار عاملی 0.84 بیشترین اهمیت را داشت. بر مبنای ضرایب استاندارد تحلیل عاملی تاییدی، متغیرهای هر سه مولفه خودکارآمدی در سطح 0.001>p معنی دار بود و مولفه باور به توانایی مسئولانه و داشتن مهارت در کار با بار عاملی 0.96 بیشترین تاثیر را بر عامل خودکارآمدی داشت. میزان تاثیر عامل خودکارآمدی در توانمندسازی 0.96 بود و بیشترین اهمیت را متغیرهای داشتن مهارت های شغلی و برانگیختگی هیجانی با بار عاملی 0.79 به خود اختصاص دادند.نتیجه گیری: دانشگاه های علوم پزشکی و شبکه های بهداشتی درمانی می توانند از طریق آموزش مستمر، ارتقاء توانایی ها و مهارت های شغلی، مسئولیت پذیری، و ارائه الگوها و تجربه های موفق، توانمندی مدیران را بهبود بخشند.

Effective Self-Efficacy Factors in Empowerment of Health Care Networks Managers in East Azerbaijan, West Azerbaijan and Ardebil Provinces, Iran

Introduction: Empowerment has determinant role in developing the ability of individuals in order to achieve sustainable improvement in efficiency of the health care organizations. This study was carried out to identify the variables and effective selfefficacy components affecting the manager rsquo;s empowerment in Health Care Networks during 201819.Methods: This is an applied and exploratory study. At first, the variables involving in the empowerment of human resources were extracted by reviewing the literature as well as interviewing with the specialists. Then, the conceptual model was designed, the questionnaire compiled and its validity and reliability confirmed. The data were collected through the completing of the questionnaire by 416 managers who were chosen via stratified random sampling method and analyzed using exploratory and confirmatory factor analysis.Results: According to the results of the exploratory factor analysis, the variable ldquo;continuous training rdquo; with the factor loading of 0.84 was found the most important variable. Concerning the standard coefficients of confirmatory factor analysis, variables of all the three components of selfefficacy were significant (p<0.001) and the component ldquo;Believe in responsibly ability and skill in work rdquo; (factor loading = 0.96) had the higher effect on selfefficacy. The impact rate of selfefficacy in empowerment with 0.96 and the variables ldquo;having job skills rdquo; and emotional arousal with 0.79 factor loading are considered as the most significant variables.Conclusion: The Universities of Medical Sciences and Health Care Networks can improve the ability of the managers through continuous training, promotion of professional skills, responsibility and presenting the successful models and experiences.