بررسی میزان شیوع درماتوفیتوزیس و عوامل اتیولوژیک آن در مراجعه کنندگان به آزمایشگاه قارچ شناسی آزمایشگاه مرکزی یزد 97-1392

مقدمه: درماتوفیتوزیس یکی از معضلات بهداشتی است که امکان سرایت بیماری از خاک، حیوان خانگی و دام و هم چنین از انسان مبتلا وجود دارد. هر چند فرم آلودگی سردر این بیماری اغلب در مناطق محروم و روستاها فراوان تر است ولی ضایعات سایر نواحی بدن نیز هم در شهرها و هم در مناطق روستایی گزارش می شود. بررسی میزان شیوع این بیماری ها و عوامل درماتوفیتی مسبب بیماری، می تواند در کنترل و درمان آن مفید باشد. این مطالعه با هدف تعیین میزان شیوع و عوامل بیماریزای آن در مراجعین به آزمایشگاه قارچ شناسی آزمایشگاه مرکزی یزد از سال 1392تا 1397 انجام گردید. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی، در طی سال های 1392-1397 ازکلیه بیماران مشکوک مراجعه کننده به بخش قارچ شناسی ازمایشگاه مرکزی یزد، پس از تکمیل پرسشنامه از محل ضایعه نمونه برداری انجام و با آزمایش مستقیم و کشت تعیین گونه شد.یافته ها: از 900 بیمار مورد بررسی در112 مورد (12/5%) دارای آزمایش مستقیم و کشت مثبت بودند. بالاترین میزان آلودگی در گروه سنی زیر 10 سال و شایع ترین فرم کلینیکی به ترتیب کچلی بدن، سر، کشاله ران، دست، پا و ناخن بود. شایع ترین عوامل جدا شده به ترتیب تریکوفیتون منتاگروفیتیس، میکروسپوروم کانیس،تریکوفیتون روبروم، تریکوفیتون وروکوزوم بودند که دارای میزبان های حیوانی و انسانی بودند.نتیجه گیری: با توجه به عدم اطلاع از وضعیت موجوداین بیماری در یزد ، انجام مطالعات دوره ای بر روی این عفونت ها، منابع و عوامل اتیولوژیک به منظور کنترل و پیشگیری عفونت درماتوفیتی لازم به نظر می رسد.

The Prevalence of Dermatophytosis and its Etiologic Agents in Clients of Mycology Laboratory of Yazd Central Laboratory in 2013-2018

Introduction: Dermatophytosis is one of the health problems that may spread from contaminated soil, pets, livestock, and infected humans. Although Tinea capitis is more prevalent in deprived areas, other forms of this disease were also reported in both urban and rural regions. In order to design appropriate strategies to control and treat diseases, the disease prevalence and its effective factors should be investigated. The aim of this study was to determine the prevalence rate of dermatophytosis and its etiologic agents in patients who referred to the mycology laboratory of Yazd Central Laboratory during 20132018.Methods: In this crosssectional descriptive study, samples were collected from suspected dermatophytic lesions of patients who referred to the mycology section of Yazd Central Medical Laboratory during 20132018. After completing the demographic information questionnaire, samples were collected from the lesions and examined by direct microscopic culture examination. Moreover, additional tests were performed to determine the genus and species of the etiologic agents.Results: From 900 patients, 112 cases (12.5%) were positive regarding both direct smear and culture. The highest rate of infection was observed in the age group less than 10 years. The most common clinical forms were tinea corporis, capitis, cruris, manuum, pedis, and ungium, respectively. The most commonly isolated etiologic agents were Trichophyton mentagrophytes, Microsporum canis, Trichophyton rubrum, and Trichophyton verrucosum.Conclusion: Due to the lack of information about the current status of this disease in Yazd, periodical studies are recommended on dermatophytosis, their sources, and etiologic agents in order to take effective measures to control and prevent the disease.