تاثیر درمان فعال سازی رفتاری بر کاهش علائم افسردگی نوجوانان

مقدمه: قشر نوجوان، قشر اصلی و آسیب پذیر جامعه بوده که آینده جوامع را می سازند، از همین رو روانشناسان و متخصصان تعلیم و تربیت از دیرباز به بررسی عوامل موثر در بهداشت روانی آن ها پرداخته اند. یکی از عوامل موثر و اساسی در سلامت روان نوجوانان افسردگی است. بر همین اساس این پژوهش با هدف بررسی تاثیر فعال سازی رفتاری بر کاهش افسردگی نوجوانان انجام شده است.روش بررسی: این پژوهش به روش آزمایشی با استفاده از گروه کنترل بود. جامعه موردمطالعه این پژوهش شامل کلیه دختران سال اول دبیرستان دوره متوسطه دوم در سال تحصیلی 94-1393 بود که با استفاده از نمونۀ گیری خوشه ای چندمرحله ای از بین دانش آموزان سال اول متوسطه دور دوم 30 نفر (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه گواه) انتخاب شده اند. در این پژوهش از پرسشنامه بک (bdi-ii) استفاده شده است. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس (آنکوا) استفاده شده است.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد، 15 جلسه درمان فعال سازی رفتاری متناسب با نوجوانان توانسته در علائم افسردگی نوجوانان بین گروه آزمایشی و گواه پس از تعدیل اثر متغیر همپراش (پیش آزمون) در پس آزمون تفاوت معناداری (0/30=2௰، p<0.001، 61/52=(1،27)f) ایجاد کند. نمرات میانگین تعدیل شده نشان می دهد که گروه آزمایشی بهبود معناداری را در نشانه های افسردگی داشته اند. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش، درمان مبتنی بر فعال سازی رفتاری به عنوان یک روش کاربردی می تواند به کاهش نشانه های افسردگی نوجوانان کمک کند و به عنوان یک روش موثر در جلسات درمانی مورد استفاده درمانگران قرار گیرد. با استفاده از این روش می توان نوجوانان افسرده را به عضوی فعال در جامعه تبدیل کرد و مشارکت آنها را در فعالیت های اجتماعی بهبود بخشید