بررسی تطبیقی بازاریابی شبکه‌ای و شرکت‌های هرمی از منظر فقه امامیه

بازاریابی شبکه‌ای نوعی بازاریابی است که تولید یا توزیع کنندگان، شبکه‌ای مستقیم از مشتریان را برای فروش کالا یا خدمات پدید می‌آورند که در کنار آن عیب‌ها و مزیت‌هایی پدید آمده است؛ در حالی که شرکت‌های هرمی صورتی از بازاریابی هستند که گاه بدون کالا و گاه با سرپوش کالا و خدمات سبب اختلال در نظام اقتصادی می‌شوند. تشابه این‌دو ایجاب می‌کند که به شناسایی و تبیین تفاوت میان دو شبکه سالم و ناسالم بازاریابی پرداخته شود تا بتوان شبکه‌ای از مشتری‌های بازاریاب که سبب کاهش واسطه با تولیدکننده می‌شود به همراه شرایط از پیش تعیین شده مانند تشکیل شبکه با سطوح معیّن، تناسب عرضه و تقاضا، عدم اجبار در خرید کالا، پرداخت پورسانت متناسب با عمل و ... در کنار نظارت وکنترل درونی و برونی شبکه پدید آورد.در پژوهش پیش‌رو با بررسی منابع مکتوب به تحلیل موضوع پرداخته و با بیان تفاوت‌های اصلی شرکت‌های هرمی و بازاریابی شبکه‌ای نوع سالم این شبکه از دید فقه بررسی شده است.