بررسی فقهی رمز ارز‌ها با تمرکز بر اشکالات ناشی از واحد مبادله‌ بودن و ساختار الکترونیکی آنها

ارز مجازی با هدف تسهیل در انجام امور مالی و ایجاد پولی بدون حضور واسطه‌ها و توسط افراد جامعه مطرح شد. این‌گونه پول‌ها هیچ سرویس‌دهنده مرکزی یا موسسه مالی برای کنترل نقل‌وانتقال ندارد؛ بدان علت که همه چیز آن بر ارتباطات نظیر به نظیر بنا شده است. حال از آنجا که استفاده از ارزهای دیجیتال یا الکترونیکی در بازارهای داخلی و جهانی به‌سرعت در حال گسترش است، ناچار از بحث و تحقیق درباره جنبه‌های مختلف آن از نظرگاه فقهی می‌باشیم و به جهت آن که این پدیده از پدیده‌های نوظهور پیچیده است، در ابتدا می‌بایست ماهیت و ویژگی‌های خاص آن را -که استنباط احکام شرعی تنها از طریق شناسایی آن میسر می‌شود- بشناسیم. بعد از روشن‌شدن جوانب مختلف این ارزها می‌یابیم که بسیاری از شبهاتی که حول شرعی‌بودن آنها به وجود آمده، ناشی از عدم شناخت ماهیت و  فناوری ساخت آنها و مبادله با آنها بر اساس این فناوری است. حکم به حرمت عملیات استخراج رمزارز و حرمت معامله با آنها از منظر فقه امامی از حیث حکم اولی بسیار دشوار است. در این مقاله سعی می‌شود با روش اجتهادی به بررسی صحت معاملات با رمزارزها پرداخته، به تمامی اشکالات وارد بر آن پاسخ داده شود.