بررسی اثرات بالقوه دین‌داری بر فقر ذهنی در ایران

سنجش عوامل شکل‌گیری فقر ذهنی، از موضوعات بین‌رشته‌ای است که در سال‌های اخیر مورد توجه اقتصاددانان نیز قرار گرفته است. فقر ذهنی بیانگر احساس، ادراک یا باور به فقر در افراد است که به علل مختلفی در آنها ظاهر می شود و ممکن است توام با فقر عینی و یا بدون آن باشد.  هدف اصلی این مقاله ارزیابی رابطه دین‌داری با فقر ذهنی است که به کمک داده‌های نتایج موج چهارم «طرح بررسی و سنجش شاخص‌های فرهنگ عمومی کشور سال 1391» با 17000 نمونه برای جمعیت بالای 16 سال در 31 استان کشور انجام ‌شده است.  برای این سنجش از روش رگرسیون حداقل مربعات جزئی (pls) استفاده ‌شده و نتایج حاکی از آن است که دین‌داری اثر معنادار و معکوس بر فقر ذهنی دارد؛ یعنی ارتقای دین‌داری، احساس و ادراک فقر را کاهش می‌دهد. از نتایج فرعی این پژوهش وجود رابطه معنادار بین فقر ذهنی و متغیرهای درآمد و اعتماد است.

The Potential Effect of Religiosity on Subjective Poverty in Iran

Measurement of fundamental factors of subjective poverty is one of the interdisciplinary issues that has been considered by economists in recent years. Subjective poverty represents the feeling, perception, and belief in poverty in individuals, which appears because of different causes and also be accompanied by objective poverty or without that. The main purpose of this article is to assess the relationship between religiousness and subjective poverty. For the achievement to this goal, the paper uses from data of “study and Measurement of The of Iranin Public Culture Indices plan, (2012)”, that contains from 17000 samples of the population, upper than age 16, conducted in 31 provinces of Iran. The Partial least squares regression (PLS) has been used as the method of data analysis in this research. The Results of the paper indicate that religiousness has a significant and reverse effect on subjective poverty, and the promotion of religiousness reduces the feeling and perception of poverty. Other results show that there is a significant relationship between subjective poverty and variables “income” and “trust”.