ارزیابی سرعت تکثیر، میزان پروتئین و برخی خصوصیات فیزیولوژیک دو سویه فیتوپلانکتون آب شور میکروجلبک dunaliella، تحت اثر تغییر برخی عوامل محیطی

نظر به اهمیت گزینش سویه و تکثیر فیتوپلانکتون به منظور تغذیه آبزیان پرورشی، ارزیابی سرعت تکثیر، میزان پروتئین و برخی خصوصیات فیزیولوژیک دو سویه فیتوپلانکتون آب شور ریز جلبک dunaliella sp. (استخراج‎شده از ایران) و utex2538dunaliella bardawil(غیر‎ایرانی)در شرایط مهم محیطی متفاوت از نظر شدت‌های نوری 50µe و 150µe، غلظت‎های 0/1،0/5، 1،1/5،2و3 مولار nacl در مدت 24روز انجام گرفت. سویه ایرانی از نظر طولانی بودن مرحله لگاریتمی رشد، دارا بودن بیشترین تعداد سلول (cells/ml106×19) در غلظت‌های نمکی 0/5 و 0/1 مولار (بترتیب در شدت‌های نوری 150µe و 50µe)، بالاتر بودن محتوای کلروفیلی و کاروتنوئیدی،اندازه سلولی بزرگتر (µm395/87±16/307) و بیشترین مقدار وزن خشک در غلظت 0/5مولار (در روز 8ام کشت و 150µe)، بر سویه خارجی اولویت داشت. مقدار پروتئین در هر دو سویه در روز 8ام به بیشترین مقدار رسید ولی بیشینه آن به بارداویل در 150µeاختصاص داشت. بیشترین نرخ رشد ویژه (sgr) و کمترین زمان دوبرابر شدن سلول‌ها(dt) ، در 50µeبه غلظت‌های 0/1 و 0/5 (بترتیب در سویه ایرانی و بارداویل) و در 150µe به غلظتهای 0/5 (سویه‎ایرانی)و 1و1/5 مولار (سویه بارداویل) مربوط بود. بیشترین sgr و کمترین dt سویه d.bardawil در50µe و برای .dunaliella sp در 150µe (هر دو درمولاریته 0/5) مشاهده شد. افزایش شدت نور از 50µe به 150µe، سبب کاهش کلروفیل و کاروتنوئید و بالعکس افزایش پروتئین و بیشترین وزن‌تر در روز 8ام در اکثر نمونه‌ها گردید. بطورکلی، سویه ایرانی در غلظت‌های کمتر نمکی و هر دو شدت نوری از رشد بهتر و سویه بارداویل در نور بیشتر از مقدار پروتئین بیشتری برخوردار بودند.