مطالعه ساختار لایه ای خلیج فارس به خلیج عمان و تاثیر آن بر روی انتشار صوت با چشمه های آکوستیکی نزدیک جریان نفوذی در فصل بهار

در این تحقیق با استفاده از اندازه گیری های پروژه بین المللی joint global ocean flux study(jgofs) در فصل بهار 1996 ، تغییرات پارامترهای هیدروفیزیکی و هیدروآکوستیکی خلیج عمان مورد مطالعه قرار داده شد. با ترسیم نیمرخ های افقی خروجی خلیج فارس به دریای عمان در این فصل مشاهده شد، که در تمام مقاطع ساختار ریز که معرف اختلاط آبهای اطراف توسط جریان نفوذی ترموهالین خلیج فارس به خلیج عمان تا طول جغرافیایی 60 در اعماق 120 متری تا 276 متری مشاهده می شود. این جریان نفوذی باعث ایجاد وارونگی شوری و دما و در نتیجه وارونگی سرعت صوت خواهد شد. ضخامت لایه وارونگی شوری در ایستگاههای نزدیک تنگه هرمز در حدود 156 متر می باشد و در ایستگاههای نزدیک دریای عمان (اقیانوس هند) در حدود 80 متر می باشد. این جریان نفوذی بر طبق مطالعات قبلی باعث ایجاد امواج داخلی در این اعماق در خلیج عمان می شود (griffiths and bidokhti 2008). در این مطالعه، مشخصه های انتشار آکوستیکی (تلفات انتقال، دامنه سیگنال و زمان سیر سیگنال) در بالا، پایین و داخل لایه جریان نفوذی براساس مدل وابسته به برد و مدل مستقل از برد بررسی شدند. عمومارویداد جریان نفوذی ترموهالین باعث تغییر مشخصه های انتشار آکوستیکی می شوند. در همه حالات، مشخصه های تلفات انتقال سناریوهای وابسته به برد نسبت به حالت مستقل از برد به طور قابل توجهی بیشتر تغییر می کند.