بررسی اثر سطوح مختلف رنگدانه آستاگزانتین در جیره غذایی بر برخی شاخص های بیوشیمیایی و ایمنی غیر اختصاصی میگوی جوان پا سفید غربی (Litopenaeus vannamei) در مواجهه با تنش کاهش شدید اکسیژن

از افزودنی های غذایی متنوعی به منظور افزایش توان ایمنی موجوودات اسوتفاده مو ی گوردد . در ایو ن پوژوهش تواث یراستفاده ازسطوح مختلف رنگدانه آستاگزانتین در جیره بر برخی شاخص های بیوشیمیایی و ایمنی میگوهای جوان پواسفید ) litopenaeus vannamei 300 و 300 میلو ی ،00 ، (، مورد بررسی قرار گرفت. آستاگزانتین در چهوار سوط 01 و 4 نشوان داده شوده انود . در ،2 ، گرم در کیلوگرم به جیره اضافه گردید که بترتیب با عنوان جیره های شماره 3± 7 میلی در لیتور (، شوور ی ) 3 ± 0/ 22 درجه سانتیگراد(، اکسیژن محلول ) 00 ± طی دوره پرورش، میزان دما ) 243 قسمت در هزار( و ph(8/1±0/02) آب محیط پرورش ثبت شد. در پایان دوره پرورش، میگوهوا در معور تونشکمبود اکسیژن )کاهش اکسیژن از 7 به 3 میلی گرم در لیتر طی 34 ساعت( قرارگرفتند. نتایج موید تفاوت معنو ی دار > 0/ شاخص های بیوشیمیایی و ایمنی در تیمارهای 1 و 4 در مقایسه بوا ت یموار شواهد بوود ) 00 p (. بیشوتر ین تعوداد×300 ± 4/02 ،311/31 ×300 ± 1/ هموسیت کل، سلول های هیالینی، سلول های گرانولار کوچوک بوه ترت یو ب 1237 )درصود ( و پوروتیی ن /77 ± 0/ 10/11 )سلول در میلی لیتر( و فعالیو ت فاگوسو یتوزی 03 ×300 ± 3/ 20/21 و 0037/2 ×30 0± 3/ هوای گرانوولار 70 334 )میلی گرم در لیتور ( در تیموار 1 و بیشوتر ین سولول /72 ± 3/ پلاسما 24 > 0/ 32 )میلی گرم در دسو ی لیتور ( در تیموار 4 مشواهده شود ) 00 /07 ± 0/ )سلول در میلی لیتر( و گلوکز 21 p(. بوهطورکلی جیره های 1 و 4 بیشترین تاثیر را بر شاخص های بیوشیمیایی و ایمنی غیراختصاصی در میگوهای جوان بورجای گذاشتند.