غلظت هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای در آب های ساحلی بندر بوشهر

این مطالعه به منظور تعیین غلظت هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای در آب دریا در مناطق جزر و مدی بوشهر در سال 1387 در ماههای مرداد و بهمن و مقایسه آن با استانداردهای جهانی و مطالعات انجام شده در سایر نقاط دنیا انجام شد. 5 ایستگاه مختلف در طول ساحل بوشهر انتخاب و از هر ایستگاه سه نمونه آب دریا برداشته شد. پس از استخراجpahs نمونه ها توسط حلال هگزان، این ترکیبات توسط دستگاه(knauer)hplc آنالیز و اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد غلظت tpahs در آب ایستگاههای مورد مطالعه در مرداد ماه به ترتیب در ایستگاههای رافایل، شغاب، آب شیرین کن، لیان و هلیله، 0/31، 8/20، 0/4، 6/17 و 3/12 میکروگرم بر لیتر بوده است. در بهمن ماه مقدار tpahsبه ترتیب ایستگاههای فوق الذکر 4/38، 0/23، 4/5، 3/19 و2/17 میکروگرم بر لیتر بوده است. غلظت tpahs در ایستگاههای مورد مطالعه اختلاف معنی دار آماری بین ماههای مرداد و بهمن نداشته است. غلظت tpahs درایستگاههای مورد مطالعه تفاوت معنی دارآماری داشته است(05/0p < ). ایستگاه رافایل بیشترین و آب شیرین کن کمترین مقدار tpahs را دارا بوده اند. در میان ترکیباتtpahs ، فنانترن بیشترین غلظت و نفتالن کمترین غلظت را داشته است. غلظت tpahsدر آب سواحل بوشهر نسبت به سایر مناطق جهان بیشتر بوده است. همچنین مقدار ترکیبات آنتراسن، فنانترن، پایرن و فلورانتناز مقدار رهنمودی محیط زیست کانادا بیشتر بوده است. غلظت pahs سرطانزا در مقایسه با pahs غیرسرطانزا بسیار ناچیز بوده است. با توجه به آلودگی pahs در آبهای ساحل بوشهر، نظارت دقیقتر بر کنترل و کاهش ورود نفت و فاضلاب به آب های ساحلی و همچنین پایش مداوم ترکیبات pahsدر منطقه پیشنهاد می شود.