تحلیل رفتار مصرف کنندگان در تقاضای غذاهای دریایی

به منظور بررسی رفتار مصرفی خانوارها در تقاضای مواد غذایی دریایی از داده‌های مصرف غذاهای دریایی در سال 1391 برگرفته از مرکز آمار ایران برای 38900 خانوار شهری و روستایی در تخمین تقاضای ماهی و میگو و سایر غذاهای دریایی استفاده شده است. داده ها نشان می دهند بسیاری از خانوارها به صورت بالقوه هم مصرف کننده غذاهای دریایی نبوده و این گروه مصرفی در رژیم روزانه آنها جایی ندارد. پدیده مصرف صفر و مشاهدات مفقود به عنوان ویژگی داده‌های سطح خرد در نظر گرفته شده است. به همین منظور از دو الگوی توبیت و هکمن به عنوان روش  های آلترناتیو در تخمین تقاضای غذاهای دریایی استفاده شده که البته الگوی هکمن از قدرت توضیح دهندگی بالاتری برخوردار بوده است. بر اساس نتایج به‌دست آمده، عوامل اقتصادی نظیر درآمد خانوار، عوامل دموگرافیکی مانند سطح تحصیلات سرپرست خانوار و تعداد فرزندان و متوسط سن خانوار و منطقه جغرافیایی محل سکونت بر مصرف غذاهای دریایی تاثیر گذار است.

analyzing consumer behavior in sea food demand

the aim of this article is to examine household’s behavior in the area of see food consumption. for this reason, data for 38900 iranian urban and rural households in 2012-2013, which provided by iran bureau of statistic (ibs) is used to estimate the demand and analyze consumer behavior for fish, shrimp and other sea food items in iran. data revealed that many households were not potentially see food consumer and reported zero consumption. missed data and zero consumption is considered as a character of household level data. hence, tobit and heckman two step procedure is used as two alternatives to deal with zero data as an appropriate estimation procedure. based on findings, heckman two step procedure has more explanatory power than tobit. also, economic factor such as family income, demographic ones, such as household head education, household size and average age of family, and geographic factors will affect see food consumption.