تاثیر پیچان رودها بر غلظت بار معلق و دامنه نوسانات سطح آب-مطالعه موردی رودخانه اروند

اروندرود مهمترین رودخانه مرزی ایران است و عمیق ترین نقطه رودخانه، مرز ایران و عراق را تعیین می کند. لذا همواره جا به جایی این خط و تغییر مسیر رودخانه، بر اثر فرسایش و رسوب گذاری، مورد توجه بوده است. در مناطقی که جریان به تبعیت از شیب رودخانه مجبور به تغییر جهت می شود تنش زیادی به جداره های رودخانه وارد می کند و کاهش شدیدتر دامنه موج جزرومدی، افزایش فرسایش، و افزایش بار معلق آب در عبور از پیچ رودخانه ها را به دنبال دارد. برای بررسی این امر، از مدل سه بعدی هیدرودینامیکی مایک21.3 استفاده شده است. این مدل، بر اساس رویکرد مش-بندی مثلثی، و برمبنای حل عددی 2و3 بعدی معادلات میانگین ناویه-استوکس برای حالت بدون تراکم پذیر با در نظرگرفتن تقریب بوزینسک و فشار هیدرواستاتیک بنا شده است. با استفاده از نتایج اندازه گیری های میدانی، نوسان سطح آب، سرعت جریان، و غلظت بار معلق در طول رودخانه واسنجی و صحت سنجی شده، به نحوی که نتیجه‌ی آزمون خطا یابی جذر میانگین مربعات برای نوسان سطح آب در فاو 0.16 به دست آمده است و مقدار خوبی محسوب می شود. نتایج نشان می دهند در مسیر مستقیم رودخانه به فاصله 17 کیلومتر بین آبادان تا خسرو آباد ارتفاع نوسان سطح آب 18% و غلظت بار معلق رودخانه 3.8% افزوده شده است در حالی که در فاصله های غیر مستقیم کوتاه تر، با دو پیچ، ارتفاع نوسان سطح آب 22% و غلظت بار معلق رودخانه 15% افزوده شده است.