اثربخشی مشاوره کاهش مصرف مواد مخدر و رفتارهای پرخطر، بر بهبود ولع مصرف و لغزش سوء مصرف‌کنندگان کراک هروئین تحت درمان نگهدارنده با متادون

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مشاوره کاهش مصرف مواد مخدر و رفتارهای پرخطر، بر بهبود ولع مصرف و لغزش سوء مصرف کنندگان کراک هروئین تحت درمان نگهدارنده با متادون بود. روش: در یک پژوهش شبه آزمایشی 30 نفر از معتادان کراک از بین تمامی معتادانی که دریکی از مراکز درمان نگهدارنده در سطح شهر تهران، خدمات درمانی دریافت می کردند، انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفره (آزمایش و گواه) گمارده شدند. گروه آزمایش از (داروی متادون و مشاوره کاهش مصرف مواد مخدر و رفتارهای پرخطر، 25 جلسه 90 دقیقه ای) و گروه گواه (تنها از متادون) بهره می بردند. همه شرکت کنندگان در پژوهش، در آغاز پژوهش و شش ماه پس از پایان درمان، پرسش نامه سوء مصرف مواد مخدر افیونی و رفتارهای پرخطر را تکمیل نمودند. از نظر مرفین و محرک، ادرار مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد بین دو گروه از نظر میزان ولع مصرف در مرحله پس آزمون تفاوت وجود داشت. همچنین نتایج آزمون مجذورخی نشان داد تفاوت دو گروه از لحاظ دفعات رفتار لغزش وجود دارد. نتیجه گیری: مشاوره کاهش مصرف مواد مخدر و رفتارهای پرخطر بر بهبود ولع مصرف و رفتار لغزش سوءمصرف کنندگان کراک هروئین تحت درمان نگهدارنده موثر است.

On the Effectiveness of Reducing Drug Use and Risky Behavior in the Improvement of Craving for Drug Use and Lapse among Crack Heroin Abusers under Methadone Maintenance Treatment

Objectives: This study aimed to investigate the effectiveness of reducing drug abuse and risky behavior counseling (BDRC) in the improvement of craving and lapsing among the heroin crack addicts under methadone maintenance treatment. Method: In a quasiexperimental study, 30 heroin crack addicts were elected from among all the addicts who received health care in one of the maintenance treatment centers in Tehran, Iran. Then, they randomly divided into an experimental group (15subjects) and a control group (15subjects). The experimental group underwent received twentyfive 90minute counseling sessions on reducing drug abuse and risky behavior and the control group received only methadone. All the participants completed the Narcotic Drug Abuse and Risky Behaviors Inventory at the beginning of the study and six months following the treatment. Urine test was also conducted to examine morphine and stimulants. Results: The results showed that there was a significant difference between the two groups in terms of craving for drug use in the posttest stage (P < .01). In addition, the results showed that there was a significant difference in the lapse rates between the two groups (P < .05). Conclusion: Counseling on reducing drug abuse and risky behavior is effective in the improvement of craving and lapse in heroin crack abusers.