اثربخشی آموزش مقابله مثبت بر کاهش اعتیادپذیری دانشجویان

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مقابله مثبت بر کاهش اعتیادپذیری، دانشجویان دختر خوابگاهی بود. روش: آزمون-پس‏آزمون با گروه کنترل بود. گروه نمونه به این صورت انتخاب شد که ابتدا 160 پرسشنامه اعتیادپذیری بین دانشجویان خوابگاه توزیع شد. از این تعداد 20 دانشجو که نمره بالاتر از نمره برش در آزمون اعتیادپذیری داشتند، انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. برای افراد گروه آزمایش، جلسات آموزشی به مدت 10 جلسه و هر جلسه به مدت 90 دقیقه برگزار شد. آموزش مقابله مثبت بر مبنای سه مولفه اصلی روابط اجتماعی،‌ هدف‌گذاری و معنویت و برگرفته از نظریه باب موری بود. بعد از اتمام دوره، پس‌آزمون بر روی افراد گروه آزمایشی وگروه گواه اجرا شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد آموزش مقابله مثبت به طور معنا‌داری باعث کاهش آمادگی اعتیاد در دانشجویان می‌شود. نتیجه‌گیری: آموزش مقابله مثبت در کاهش آمادگی اعتیاد دانشجویان دختر موثر است.