اعتیـاد والـدین و کودک آزاری

قرون متمادی است که جهان درگیر بیماری اجتماعی عظیمی به نام «کودک آزاری»است. خشونت به کودکان و نوجوانان، به عنوان پدیده ای اجتماعی، مورد توجه گروه کثیری از متخصصان قرارگرفته است. روان‌شناسان، روان‌پزشکان، مددکاران، مشاوران، خانواده درمانگران، پزشکان اطفال ـ حقوق‌دانان … همگی دست‌اندرکار تدوین راهکارهایی هستند تا بتوان با این پدیده مقابله و مبارزه نمود. پژوهش‌های روان‌شناختی گسترده‌ای، چه در باب نظری و چه در باب عملی، درباره این پدیده اجتمای انجام گرفته است. به طور مثال، مقایسه طبیعت پرخاشگری در انسان با حیوانات، چگونگی تمایلات پرخاشگرانه در انسان و دلایل آن، میزان شیوع انواع پرخاشگری از گونه فعالیت‌هایی است که شاید متخصصان را به ریشه شناسی و تبیین راه‌کارهای مقابله راهنمایی کند.تلاش‌های فردی، خانوادگی، اجتماعی سازمان‌های بین‌المللی، گروه‌های غیردولتی و قانونی همگی تاکید بر این مطلب دارند که حفاظت کودکان از خشونت، چه به صورت جسمی یا روانی، و چه غفلت‌ورزی، اجتماعی، تحصیلی، حرفه‌ای و سایر گونه‌های آزار، می‌تواند متضمن سلامت‌سازی یکی از ارکان بهداشت روانی اجتماع باشد. آسیب‌پذیری این کودکان خصوصاً در برابر بیماری‌های روانی، اعتیاد و سایر آسیب‌های اجتماعی کاملاً تحقیق شده و مشخص است.تحقیق حاضر کوششی‌ به منظور مروری بر کلیه دیدگاه‌های نظری در حیطه‌های مختلف همه‌گیرشناسی، تشخیص و سبب شناسی آزار از دیدگاه خانواده، عوارض روانی آزار، عوارض فیزیکی و پیشگیری و درمان است.واژه‌شناسی: کودک آزاری ـ خشونت نسبت به کودکان.