تحلیل پیشران های موثر بر بازگشت به چرخه اعتیاد در نقاط روستایی

هدف: این پژوهش به تحلیل پیشران های موثر بر بازگشت به چرخه اعتیاد در نقاط روستایی پرداخت. روش: پژوهش حاضر از حیث هدف، کاربردی و از نظر روش توصیفی – تحلیلی بود. برای جمع آوری داده ها از مطالعات کتابخانه ای و میدانی استفاده شد. قلمرو مکانی نقاط روستایی استان آذربایجان غربی بود که طبق سرشماری سال 1395 دارای 304853 خانوار و 1129016 نفر جمعیت می باشد. جهت مطالعه دقیق ذهنیت ها، از روش کیو (q) و تحلیل عاملی به روش اکتشافی (روش استنفسون) استفاده شد. جامعه گفتمان پژوهش 26 نفر از کارشناسان ادارات بهزیستی و کمیته امداد امام خمینی(ره)، مسئولین na، دهیاران و کارشناسان آسیب های اجتماعی استانداری، اساتید دانشگاهی، کارشناسان حوزه امور روستایی، جامعه شناسان، مسئولین کمپ های ترک اعتیاد و غیره بودند. یافته ها: مهم‌ترین پیشران های موثر بر بازگشت به چرخه اعتیاد عبارت‌ بودند از؛ 1) توان افزایی، استطاعت مالی، جبر محیط انسانی و وجود فشارهای روانی، 2) استفاده درمانی، مشکلات خانوادگی، فقر و دوری از خانواده به دلیل مشاغل فصلی، 3) وجود دوستان ناباب، خودنمایی، کنجکاوی و عدم سیاست اجتماعی جامع در پیشگیری مناسب، 4) مشکلات ازدواج، کم‌توجهی به فرزندان و استفاده تفننی و 5) روابط خانوادگی، افزایش فشارهای اقتصادی و رواج باورهای غلط در مصرف مواد مخدر در روستاها. نتیجه گیری: در نقاط روستایی استان آذربایجان غربی توان افزایی، استطاعت مالی، جبر محیطی و وجود فشارهای روانی در کنار استفاده درمانی، مشکلات خانوادگی و دوری از آن، فقر و غیره از جمله مهم‌ترین پیشران های موثر بر بازگشت افراد به چرخه اعتیاد به شمار می رود.

analysis of the driving factors influencing relapse into addiction in rural areas

objective: this study aimed to analyze the driving forces behind addiction relapse in rural areas. method: this was an applied, descriptive-analytical study. data were collected through both library research and field studies. the study’s location was rural areas of west azerbaijan province, which, according to the 2016 census, has 304,853 households and a population of 1,129,016. to accurately examine attitudes and perceptions, the q methodology and exploratory factor analysis (stephenson’s method) were used. the research discourse community consisted of 26 experts from welfare and imam khomeini relief committee offices, na officials, village heads, social damage experts of the governorate, university professors, rural affairs specialists, sociologists, and addiction treatment camp officials, etc. results: the most significant driving forces behind addiction relapse were identified as: 1) empowerment, financial capacity, human environmental coercion, and psychological pressures; 2) therapeutic use, family problems, poverty, and separation from family due to seasonal work; 3) the presence of bad company, showing off, curiosity, and a lack of comprehensive social policy for prevention; 4) marriage issues, neglect of children, and recreational substance use; and 5) family relationships, increased economic pressures, and the prevalence of false beliefs about substance use in villages. conclusion: in the rural areas of west azerbaijan province, empowerment, financial capacity, environmental coercion, and psychological pressures, along with therapeutic use, family problems and separation, poverty, etc, are considered among the most important driving forces for individuals returning to the cycle of addiction.