نقش واسطه‌ای بی‌حوصلگی در رابطه‌ بین توانایی‌های شناختی با آمادگی به اعتیاد در دانش‌آموزان

هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی بی‌حوصلگی در رابطه‌ بین توانایی‌های شناختی با آمادگی به اعتیاد در دانش‌آموزان بود. روش: روش پژوهش توصیفی-همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. از میان دانش‌آموزان پسر متوسطه دوم شهر خرم‌آباد، 200 نفر به شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه توانایی‌های شناختی، مقیاس چندبعدی حالت بی‌حوصلگی و مقیاس آمادگی به اعتیاد بود. به منظور تحلیل مدل پژوهش از مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار amos24 استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که توانایی‌های شناختی بر آمادگی به اعتیاد اثر مستقیم معناداری داشت و بی‌حوصلگی در این رابطه نقش واسطه‌ای معناداری داشت. در مجموع، نتایج نشان داد که مدل از برازش مطلوبی برخوردار بود. نتیجه‌گیری: پیشنهاد می‌شود سیستم‌های آموزشی در راستای بهبود و پوشش توانایی‌های شناختی گام برداشته و به سازه‌های مرتبط و موثر بر آن توجه داشته باشند، که زمینه برای کاهش بی‌حوصلگی فراهم شود و نتیجه آن می‌تواند کاهش آمادگی به اعتیاد باشد.

the mediating role of boredom in the relationship between cognitive abilities and addiction readiness in students

objective: the study aimed to investigate the mediating role of boredom in the relationship between cognitive abilities and addiction readiness in students. method: the present research employed a descriptive-correlational approach using structural equation modeling. 200 students from the second secondary school in khorramabad city were selected using a multi-stage cluster sampling method. the tools used in this research included the cognitive abilities questionnaire, the multidimensional state boredom, and the addiction readiness scale. to analyze the research model, the structural equation model was employed using amos 24 software. results: the findings showed that cognitive abilities had a significant direct effect on readiness for addiction, and boredom played a significant mediating role in this relationship. overall, the results indicated that the model had a good fit. conclusion: it is suggested that educational systems take steps to enhance cognitive abilities and focus on relevant and effective structures. this approach can help reduce boredom and potentially decrease susceptibility to addiction.