اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سبک های مقابله ای، تحمل پریشانی و باورهای فراشناختی در افراد وابسته به مواد مخدر

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر سبک های مقابله ای، تحمل پریشانی و باورهای فراشناختی در افراد وابسته به مواد مخدر بود. روش: روش پژوهش نیمه ‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه‌آماری پژوهش شامل تمامی مردان وابسته به مواد مخدر مراجعه کننده به کلینیک های ترک اعتیاد شهر تهران در سال 1402 بود. از این بین، 40 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. شرکت کنندگان هر دو گروه پرسشنامه مقابله چندبعدی، مقیاس تحمل پریشانی و پرسشنامه باورهای فراشناختی را در پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. درمان پذیرش و تعهد در 8 جلسه 90 دقیقه ای با فراوانی دو جلسه در هفته بر روی گروه آزمایش اجرا شد. داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تجزیه‌ و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین دو گروه تفاوت معنی‌داری وجود داشت و درمان پذیرش و تعهد باعث کاهش سبک های مقابله ای هیجان مدار و اجتنابی و باورهای فراشناختی ناکارآمد و باعث افزایش سبک های مقابله ای مسئله مدار و تحمل پریشانی در افراد وابسته به مواد مخدر شد. نتیجه گیری: یافته  های این پژوهش حاکی از اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر بهبود سلامت روانی افراد وابسته به مواد مخدر بود. از آنجایی که این افراد از نظر روانی آسیب پذیر هستند، لازم است تدابیری در جهت ارتقای سلامت روان شناختی آنها اتخاذ شود.

the effectiveness of acceptance and commitment-based therapy on coping styles, distress tolerance and metacognitive beliefs in substance-dependent individuals

objective: the study aimed to investigate the effectiveness of acceptance and commitment therapy on coping styles, distress tolerance, and metacognitive beliefs in substance-dependent individuals. method: the research method employed was semi-experimental with a pre-test-post-test design with a control group. the statistical population of the study included all drug-dependent men who sought treatment at addiction treatment clinics in tehran in 2024. among these, 40 people were selected using convenience sampling and were randomly divided into two groups: experimental (n=20) and control (n=20). the participants in both groups completed the multidimensional coping inventory, the distress tolerance scale, and the metacognitive beliefs questionnaire in the pre-test and post-test. acceptance and commitment therapy was performed on the experimental group in 8 sessions lasting 90 minutes each, held twice a week. the data were analyzed using multivariate analysis of covariance. results: the study findings indicated a significant difference between the two groups. acceptance and commitment therapy led to a decrease in emotion-oriented and avoidant coping styles, as well as dysfunctional metacognitive beliefs. conversely, it increased problem-oriented coping styles and distress tolerance in substance-dependent individuals. conclusion: the findings of this research indicate the effectiveness of acceptance and commitment therapy in improving the mental health of substance-dependent individuals. given that these individuals are psychologically vulnerable, it is essential to implement measures to enhance their psychological health.