مطالعه بسترهای درمان وابستگی به مواد مخدر در بین زنان: یک مطالعه کیفی

هدف: هدف پژوهش حاضر کشف نظام معنایی زنان مصرف‌کننده مواد مخدر درباره موانع درمان وابستگی به مواد و درمان کم‌دوام بود. روش:‌ روش این پژوهش کیفی و از نوع نظریه گراندد تئوری بود. جامعه‌ی آماری پژوهش حاضر شامل زنان مصرف‌کننده مواد مخدر در شهر کرمانشاه بود که 15 نفر از آن‌ها با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از مصاحبه عمیق و نیمه‌ساختاریافته استفاده شد. همزمان با جمع ‌آوری ‏داده‌ ها، کدگذاری و تحلیل در سه مرحله کدگذاری باز، محوری، و انتخابی انجام پذیرفت. یافته‌ها: سه مقوله اصلی شامل نارسایی حمایت رسمی، فقدان بستر توسعه خدمات درمان، و ترس از رویدادهای سخت زندگی به دست آمد که مقوله‌های اصلی از 16 مقوله فرعی شامل فقدان برنامه مراقبت از کودک، عادی‌انگاری خدمات بارداری، محدودیت جابجایی، انعطاف‌ناپذیری برنامه‌های درمان، ظرفیت محدود مراکز، عدم تحمل وقفه، جدایی تعاملاتی، نارسایی آموزش، عدم قدرت تصمیم‌گیری، آگاهی محدود از اختلاف جنسیتی، تعمیم‌پذیری اعتیاد مردان به زنان، ترس از دست دادن حضانت فرزند، شرم و ننگ، ترس از تنهایی، ترس از عود، و بی ‌ارادگی تشکیل شد. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، شرایط کنونی درمان برای زنان مناسب نیست. بنابراین، تغییر نگرش مردم نسبت به بیمار بودن زنان مصرف ‌کننده مواد و اصلاح‌پذیری آنان، توجه به زنان به ‌عنوان عنصری کارآمد در هنگام تدوین برنامه جامع درمانی، تلاش برای ایجاد محیط مساعد خانواده برای فرد مصرف ‌کننده بعد از درمان، تلاش در جهت افزایش سطح آگاهی نسبت به درمان زنان، ایجاد مراکز درمانی دولتی برای افراد وابسته به مواد، و تلاش در جهت مشروعیت بخشی به درمان زنان مصرف‌ کننده مواد باید مدنظر قرار گیرد.

investigating drug dependence treatment platforms among women: a qualitative study

objective: the present research aimed to explore the semantic system of drug-using women regarding the obstacles to drug dependence treatment and short-lived treatment. method: the method of this research was qualitative of grounded theory type. the statistical population of the current research included drug-using women in the city of kermanshah, 15 of whom were recruited using the purposive sampling method. an in-depth and semi-structured interview was used to collect the data. simultaneously with the data collection, coding and analyzing were performed in three stages of open, axial, and selective coding. results: three main categories, including lack of formal support, lack of a treatment service development platform, and fear of difficult life events were obtained, and main categories constituted of 16 sub-categories, including lack of child care plan, normalization of pregnancy services, limited mobility, inflexibility of treatment plans, limited capacity of the centers, intolerance of interruptions, interactional separation, lack of education, lack of decision-making power, limited awareness of gender differences, generalization of men’s addiction to women, fear of losing custody of children, shame and stigma, fear of loneliness, fear of relapse, and indetermination. conclusion: based on the results, the current conditions of treatment are not suitable for women. therefore, changing people’s attitude toward the illness of drug-using women and their reformability, paying attention to women as an efficient element when formulating a comprehensive treatment plan, trying to create a favorable family environment for the drug user after treatment, trying to increase the level of awareness about women’s treatment, establishing public treatment centers for drug-dependent individuals, and trying to legitimize the treatment of drug-using women should be taken into consideration.