اثربخشی واقعیت‌درمانی گروهی مبتنی بر تئوری انتخاب بر مسئولیت پذیری، منبع کنترل، و کاهش دوز داروهای آگونیست در افراد وابسته به مواد تحت درمان نگهدارنده

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی واقعیت درمانی گروهی مبتنی بر تئوری انتخاب بر مسئولیت پذیری، منبع کنترل و کاهش دوز داروهای آگونیست در افراد وابسته به مواد تحت درمان نگهدارنده بود. روش: روش پژوهش نیمه ‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون، و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل همه مراجعه‌کنندگان به مراکز درمان اعتیاد شهر اردکان در سال 1399 بود که 16 نفر به روش  نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. واقعیت درمانی گروهی مبتنی بر تئوری انتخاب در 10 جلسه 90 دقیقه ای با فراوانی یک جلسه در هفته بر روی گروه آزمایش اجرا شد. داده ها با استفاده از مقیاس مسئولیت پذیری روان شناختی، مقیاس منبع کنترل، و میزان دوز تجویزی داروهای آگونیست در پرونده درمانی آزمودنی ها، جمع آوری و با روش تحلیل واریانس مکرر تجزیه‌ و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد واقعیت درمانی گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب، بر بهبود مسئولیت پذیری، منبع کنترل، و کاهش دوز مصرف داروهای آگونیست افراد وابسته به مواد تحت درمان نگهدارنده اثربخش بود. نتیجه گیری: این پژوهش، حمایتی تجربی برای مداخله موردنظر جهت بهبود منبع کنترل، مسئولیت پذیری، و کاهش دوز مصرفی افراد وابسته به مواد تحت درمان نگهدارنده فراهم می‌کند.

the effectiveness of group reality therapy based on choice theory on responsibility, locus of control, and dose reduction of agonist drugs in substance-dependent individuals under maintenance treatment

objective: the present research aimed to evaluate the effectiveness of group reality therapy based on choice theory on responsibility, locus of control, and dose reduction of agonist drugs in substance-dependent individuals under maintenance treatment. method: the research method was quasi-experimental with a pre-test, post-test, and follow-up design with a control group. the statistical population included all individuals referring to addiction treatment centers in the city of ardakan in 2020. among them, 16 people were selected by convenience sampling method and were randomly assigned to two experimental and control groups. group reality therapy based on choice theory was performed on the experimental group in ten 90-minute sessions with a frequency of one session per week. data were collected using the psychological responsibility scale, the locus of control scale, and the prescribed dose of agonist drugs in the medical records of the subjects and analyzed by the repeated-measures analysis of variance. results: the results showed that group reality therapy based on choice theory was effective in improving responsibility and locus of control, and reducing the agonist drugs in substance-dependent individuals under maintenance treatment. conclusion: this research provides empirical support for the intended intervention to improve the locus of control, responsibility, and reduce the dose of substance-dependent individuals under maintenance treatment.