رابطه سبک های فرزندپروری و خودکارآمدی با گرایش به مواد مخدر در دانشجویان: نقش میانجی تکانشگری

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین سبک‌های فرزندپروری و خودکارآمدی با گرایش به مصرف مواد مخدر و با در نظر گرفتن نقش میانجی تکانشگری بود. روش: روش پژوهش توصیفی-همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه ی آماری پژوهش را دانشجویان دانشگاه حکیم سبزواری در سال اول 98-1397 تشکیل دادند (7248 نفر). برای انتخاب نمونه، از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه ای استفاده شد و تعداد 376 نفر (216 دختر و 160 پسر) انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه تکانشگری، مقیاس استعداد اعتیاد، پرسشنامه خودکارآمدی و مقیاس شیوه های فرزندپروری بود. برای تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: شاخص های برازش مدل پژوهش در وضعیت مطلوب قرار داشتند. خودکارآمدی و سبک های فرزندپروری اثر مستقیم معنی داری بر گرایش به مصرف مواد مخدر در دانشجویان داشتند. همچنین، تکانشگری توانست بین متغیرهای سبک های فرزندپروری و گرایش به مواد مخدر و بین خودکارآمدی و گرایش به مواد مخدر نقش میانجی ایفا کند. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاکی از برازش مناسب مدل مفهومی پژوهش بود. پیشنهاد می شود در شناسایی  و تجزیه وتحلیل اختلالات بالینی از جمله وابستگی به مواد، به نقش تکانشگری، خودکارآمدی و سبک های فرزندپروری توجه شود.

the relationship between parenting styles and self-efficacy with tendency to drugs in students: the mediating role of impulsivity

objective: the aim of this study was to investigate the relationship between parenting styles and self-efficacy with drug use tendencies and considering the mediating role of impulsivity. method: the research method was descriptive-correlation of structural equations. the statistical population of the study consisted of students of hakim sabzevari university in the first semester of 2018-2019 (7248 people). to select the sample, stratified random sampling method was used and 376 people (216 girls and 160 boys) were selected. the research tools included impulsivity questionnaire, addiction scale, self-efficacy questionnaire and parenting practices scale. structural equation method was used to analyze the data. results: fit indicators of the research model were in good condition. self-efficacy and parenting styles have a significant effect on drug addiction in students. impulsivity was also able to mediate between the variables of parenting styles and drug addiction and between self-efficacy and drug addiction. conclusion: the research findings indicated a good fit of the conceptual model of the research. it is suggested to pay attention to the variables of impulsivity, self-efficacy and parenting styles in identifying and analyzing clinical disorders, including substance dependence parenting styles in identifying and analyzing clinical disorders such as drug dependence.