پیش‌بینی سبک‌های حل مسئله بر اساس ابعاد تمایزیافتگی خود در افراد وابسته به مواد مخدر

هدف: پژوهش حاضر به منظور پیش‌بینی سبک‌های حل مسئله بر اساس ابعاد تمایزیافتگی خود در افراد وابسته به مواد مخدر انجام گرفت. روش: این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود و جامعه آماری آن شامل مردان و زنان وابسته به مواد بود که در سال 1399 به مراکز ترک اعتیاد شهر اراک مراجعه کردند. نمونه مطالعه 270 نفر بود که با شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامه تمایزیافتگی و مقیاس شیوه‌های حل مسئله بود. داده‌ها با ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که ابعاد تمایزیافتگی خود با سبک‌های حل مسئله در افراد وابسته به مواد رابطه معناداری داشتند. تحلیل رگرسیون نیز بیانگر آن بود که همجوشی با دیگران توانست سبک‌های خلاقیت و اعتماد به نفس را پیش بینی کند. همچنین، گسلش عاطفی توانست سبک‌های روی‌آورد و درماندگی را پیش‌بینی کند. به‌ علاوه، واکنش هیجانی در گام دوم توانست سبک‌های خلاقیت و روی‌آورد را پیش‌بینی نماید. واکنش هیجانی نیز پبش بینی‌کننده سبک مهارگری بود، اما موقعیت من نتوانست هیچ یک از سبک‌های حل مسئله را پیش‌بینی نماید. نتیجه‌گیری: طبق این یافته‌ها سطح تمایزیافتگی خود نقش قابل توجهی در پیش‌بینی شیوه‌های رویارویی در افراد وابسته به مواد با مسائل و رویدادهای زندگی روزمره دارد. به‌ همین دلیل، لازم است در برنامه‌های پیشگیری از اعتیاد برای کودکان و نوجوانان و همچنین در درمان افراد وابسته به مواد تمهیداتی برای ارتقاء سطح تمایزیافتگی آنان منظور گردد.

the prediction of problem-solving styles based on the dimensions of self-differentiation in substance-dependent individuals

objective: the present study was conducted to predict problem-solving styles based on the dimensions of self-differentiation in substance-dependent individuals. method: this research was of descriptive-correlational type, and its statistical population included substance-dependent males and females who referred to the addiction treatment centers in the city of arak in 2020. the study sample consisted of 270 people selected by convenience sampling method. the research tool was the self-differentiation questionnaire and the problem-solving strategies scale. the data were analyzed with pearson’s correlation coefficient and stepwise regression analysis. results: the results showed that the dimensions of self-differentiation were significantly related to the problem-solving styles in substance-dependent individuals. also, regression analysis indicated that mixing with others could predict creativity styles and self-confidence. in addition, emotional breakdown explained approach and helplessness styles. in addition, the emotional reaction in the second step could predict creativity and approach styles. emotional reaction also predicted the restraint style, but the position of the self could not predict any of the problem-solving styles. conclusion: according to these findings, the level of self-differentiation plays a significant role in predicting ways of coping with problems and events of daily life in substance-dependent individuals. for this reason, it is necessary to include measures to improve the level of differentiation in addiction prevention programs for children and adolescents, as well as in the treatment of substance-dependent individuals.