اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر سازگاری زناشویی و احساس تنهایی در زنان دارای همسر وابسته به مواد

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر سازگاری زناشویی و احساس تنهایی زنان دارای همسر وابسته به مواد انجام شد. روش: پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی پژوهش شامل همه زنان دارای همسر وابسته به مواد مراجعه کننده به مراکز مشاوره دولتی شهر یاسوج بودند که از بین آن ها 32 نفر به شیوه هدفمند انتخاب و به ‌صورت تصادفی در دو گروه 16 نفری آزمایش و گواه جایگزین شدند. آزمودنی‌های گروه آزمایش برنامه آموزش تنظیم هیجانی را به مدت 10 جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت کردند. آزمودنی ها پرسشنامه احساس تنهایی عاطفی اجتماعی و مقیاس سازگاری زناشویی را در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل کردند. به منظور تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیری استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که پس از کنترل اثر پیش آزمون، تاثیر آموزش تنظیم هیجان در گروه آزمایش بر سازگاری زناشویی و احساس تنهایی زنان دارای همسر وابسته به مواد معنی دار بود. به بیان دیگر، نتایج، کاهش معنی‌دار احساس تنهایی و افزایش معنی دار سازگاری زناشویی را در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در پس آزمون نشان داد. نتیجه گیری: آموزش تنظیم هیجان بر افزایش سازگاری زناشویی و کاهش احساس تنهایی زنان دارای همسر وابسته به مواد موثر است. نتیجه این پژوهش می تواند در حوزه های آموزشی و درمانی مرتبط با وابستگی به مواد و پیامدهای آن مورد استفاده قرار گیرد.

the effectiveness of emotion regulation training on marital adjustment and feeling of loneliness in women with substance-dependent spouses

objective: the current research was conducted to determine the effectiveness of emotion regulation training on marital adjustment and feeling of loneliness in women with substance-dependent spouses. method: the research was quasi-experimental with a pre-test and post-test design with a control group. the statistical population of this research included all women with substance-dependent spouses referring to public counseling centers in the city of yasuj. among them, 32 women were selected by purposeful sampling method and randomly assigned to experimental (n= 16) and control (n=16) groups. the subjects of the experimental group received the emotional regulation training program for ten 90-minute sessions. participants completed the social and emotional loneliness scale and the dyadic adjustment scale in the pre-test and post-test stages. the multivariate covariance analysis was used to analyze the data. results: the findings showed that after controlling the pre-test effect, the effect of emotion regulation training in the experimental group on marital adjustment and feeling of loneliness of women with substance-dependent spouses was significant. in other words, the results showed a significant decrease in feeling of loneliness and a significant increase in marital adjustment in the experimental group compared to the control group in the post-test. conclusion: emotion regulation training is effective in increasing marital adjustment and reducing feeling of loneliness of women with substance-dependent spouses. the result of this research can be used in educational and therapeutic areas related to substance dependence and its consequences.