رابطه خودکارآمدی، امید به زندگی و سلامت عمومی با میزان فعالیت بدنی مصرف‌کنندگان مواد مخدر

هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه خودکارآمدی، امید به زندگی و سلامت عمومی با میزان فعالیت بدنی مصرف‌کنندگان مواد مخدر انجام گرفت. روش: روش پژوهش توصیفیهمبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه مردان مصرف‌کننده مواد مخدر حاضر در کمپ های ترک اعتیاد شهرستان رفسنجان تشکیل دادندکه با استفاده از جدول نمونه‌گیری مورگان 160 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌ خودکارآمدی عمومی شرر و مادوکس (1982)، امید به زندگی اشنایدر (1991)، سلامت عمومی‌گلدبرگ (1988) و میزان فعالیت بدنی بک (1982) بود. داده ها نیز با استفاده از روش های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شد. یافته‌ها: یافته‌های همبستگی نشان داد رابطه بین فعالیت‌های بدنی با خودکارامدی عمومی، امید به زندگی و سلامت عمومی مردان مصرف‌کننده مواد مخدر معنادار است. نتایج پیش‌بینی فعالیت‌های بدنی نیز به روش گام به گام نشان داد خودکارامدی و سلامت عمومی به ترتیب پیش‌بینی کنندگان مثبت و منفی فعالیت‌های بدنی مردان مصرف‌کننده مواد مخدر هستند و به ترتیب 12 و 15 درصد از واریانس فعالیت‌های بدنی مردان مصرف‌کننده مواد مخدر را تبیین می‌کنند. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد قضاوت فرد از توانایی‌های خود برای انجام اقدامات مثبت و تفکر و احساس فرد نسبت به زندگی خود می‌تواند نقش مثبت در انجام فعالیت‌های بدنی مردان مصرف‌کننده مواد مخدر داشته باشد.

Relationship among Self-Efficacy, Life Expectancy and Public Health with Level of Physical Activity of Drug Users

Objective: This study aimed to investigate the relationship among selfefficacy, life expectancy, and public mental health with the level of physical activity of drug users. Method: The research method was descriptivecorrelation. Participants were male drug users of addiction treatment camps in Rafsanjan, and 160 sample were selected using the Morgan sampling table. The research instruments included Scherer Maddox (1982) general efficacy questionnaire, Schneider (1991) life expectancy, Goldberg (1988) public mental health questionnaire, and Beck (1982) physical activity scale. Data were analyzed using Pearson correlation coefficient and stepwise regression statistical methods. Results: The correlation findings showed that the relationship between physical activity and general selfefficacy, life expectancy, and general mental health of men addicted to drugs is significant. The prediction results of stepwise regression of physical activity showed that selfefficacy and public mental health are positive predictors of physical activity of drug users, respectively, and explain 12% and 15% of the variance of physical activity of drug users, respectively. Conclusion: The results showed that judging an individual ability to perform positive actions and thinking and feeling about life can play a positive role in performing physical activities of drug users.