اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر آمادگی به اعتیاد و هیجان ‌طلبی در نوجوانان دارای والد وابسته به مواد

هدف: هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر آمادگی به اعتیاد و هیجان ‌طلبی در نوجوانان دارای والد وابسته به مواد شهر اهواز بود. روش: این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمونپس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل همه ‌‌دانش آموزان نوجوان مشغول به تحصیل در سال 1399-1398 و دارای والد وابسته به مواد در شهر اهواز بود. از میان آن ها، 10 مدرسه پسرانه به صورت تصادفی انتخاب و دانش آموزان این مدارس توسط پرسش نامه های آمادگی به اعتیاد و هیجان ‌طلبی غربال شدند. از این تعداد، 30 نفر از دانش آموزانی که نمره بالاتری از میانگین در پرسش نامه‌های آمادگی به اعتیاد و هیجان ‌طلبی کسب نمودند، به صورت تصادفی در گروه های آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. داده ‌ها با آزمون آماری تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش تنظیم هیجان بر کاهش آمادگی به اعتیاد و همچنین کاهش هیجان طلبی نوجوانان دارای والد وابسته به مواد شهر اهواز در مراحل پس آزمون و پیگیری به طور معناداری اثربخش بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، می توان از این درمان در جهت کاهش آمادگی به اعتیاد و هیجان طلبی نوجوانان دارای والد وابسته به مواد بهره برد و از این راه به کاهش تنش در آن ها کمک نمود.

The Effectiveness of Emotion Regulation Training on Addiction Readiness and Sensation Seeking in Adolescents with Substance-Dependent Parent

Objective: This study aimed to investigate the effectiveness of emotion regulation training on addiction readiness and sensation seeking in adolescents with substancedependent parent in Ahvaz. Method: This study was semiexperimental with pretestposttest and followup design with a control group. The statistical population of the study included all adolescent students studying in 20192020 who had substancedependent parent in Ahvaz. Among them, 10 boys #39; schools were randomly selected and the students of these schools were screened by the addiction readiness and sensation seeking questionnaires. Of them, 30 students who scored higher than average on the addiction readiness and sensation seeking questionnaires were randomly assigned to the experimental (n=15) and control (n=15) groups. The data were analyzed by analysis of covariance. Results: The results showed that emotion regulation training was significantly effective in reducing the readiness for addiction and also sensation seeking in adolescents with substancedependent parent in Ahvaz in the posttest and followup stages. Conclusion: According to the obtained results, this treatment can be used to reduce addiction readiness and sensation seeking in adolescents with substancedependent parent and thus help reduce stress in them.