اثربخشی یک برنامه مبتنی بر ذهن آگاهی بر اهمال کاری و باورهای فراشناختی در افراد وابسته به مواد

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان ذهن آگاهی بر اهمال کاری و باورهای فراشناختی در افراد وابسته به مواد بود. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه افراد وابسته به مواد مراجعه کننده به مراکز درمان اعتیاد شهر تبریز بود که از آن میان 30 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شد و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای تمرین ذهن آگاهی دریافت کرد و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. برای جمع آوری داده ها، پرسش نامه اهمال کاری و پرسش نامه باورهای فراشناختی استفاده شدند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که برنامه مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش اهمال کاری و باورهای فراشناختی تاثیر مثبت معناداری داشت. نتیجه گیری: با توجه به تاثیر ذهن آگاهی بر کاهش اهمال کاری و باورهای فراشناختی، آموزش ذهن آگاهی به عنوان درمانی برای بهبود اهمال کاری و باورهای فراشناختی افراد وابسته به مواد توصیه می شود.

The Effectiveness of a Mindfulness-Based Program on Procrastination and Metacognitive Beliefs in Substance-Dependent Individuals

Objective: The aim of this study was to examine the effectiveness of mindfulness treatment on procrastination and metacognitive beliefs in substancedependent individuals. Method: The present study was quasiexperimental with pretestposttest design with a control group. The statistical population of the current study included all substancedependent individuals referring to addiction treatment centers in Tabriz. Among them, 30 individuals were selected by cluster sampling method and randomly assigned into two 15people experimental and control groups. The experimental group received 8 sessions of 90minute mindfulness training and the control group did not receive any intervention. The data were collected using the procrastination questionnaire and the metacognitive beliefs questionnaire. The data were analyzed using multivariate analysis of covariance. Results: The results showed that the mindfulnessbased program had a significant positive effect on reducing procrastination and metacognitive beliefs. Conclusion: Given the effect of mindfulness on reducing procrastination and metacognitive beliefs, mindfulness training is recommended as a treatment to improve procrastination and metacognitive beliefs in substancedependent individuals.