اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر تاب‌آوری در دانش‌آموزان با آمادگی به اعتیاد

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر تاب آوری در دانش آموزان با به آمادگی به اعتیاد بود. روش: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش آزمونپس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه‌ی آماری پژوهش را تمامی دانش آموزان مدارس دوره‌ی متوسطه‌ی دوم شهر ملایر در سال تحصیلی 1395-1394 تشکیل دادند. از میان آن‌ها، یک مدرسه به صورت در دسترس انتخاب و تعداد 300 نفر از دانش آموزان این مدرسه توسط پرسش نامه‌ی آمادگی اعتیاد غربال شدند. سپس، 34 دانش‌آموز که نمره ی بالاتر از نقطه ی برش کسب کردند و دارای آمادگی به اعتیاد بالا بودند، انتخاب و در گروه آزمایش (17 نفر) و گروه کنترل (17 نفر) به ‌صورت تصادفی جایگزین شدند. شرکت‌کنندگان گروه آزمایش، 12 جلسه برنامه‌ی مهارت‌های زندگی را دریافت نمودند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه‌ی تاب آوری استفاده شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک‌متغیره مورد تجزیه ‌و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش مهارت‌های زندگی بر تاب آوری در دانش آموزان با آمادگی به اعتیاد اثربخش بود و این برنامه آموزشی باعث افزایش معنادار تاب آوری در دانش آموزان با آمادگی به اعتیاد گروه آزمایش نسبت به دانش آموزان با آمادگی به اعتیاد در گروه کنترل شد. نتیجه‌گیری: می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت‌های زندگی نقش مهمی در افزایش تاب‌آوری در دانش‌آموزان با آمادگی به اعتیاد دارد و آموزش این مهارت‌ها می تواند باعث افزایش تاب‌آوری در دانش آموزان با آمادگی به اعتیاد شود.

The Effectiveness of Life Skills Training on Resilience in Students with Addiction Readiness

Objective: The aim of this study was to determine the effectiveness of life skills training on resilience in students with addiction readiness. Method: The present study was a quasiexperimental with pretestposttest design with a control group. The statistical population of the study consisted of all secondary high school students in Malayer in 20152016. Among them, one school was selected as convenience and 300 students of this school were screened by the addiction potential scale. Then, 34 students who scored higher than the cutoff point and had high addiction readiness were selected and randomly assigned to the experimental (n = 17) and control (n = 17) groups. The participants in the experimental group received 12 sessions of life skills program. The resilience questionnaire was used to collect data. Data were analyzed using univariate analysis of covariance. Results: Findings showed that life skills training was effective on resilience in students with addiction readiness and this training program significantly increased resilience in students with addiction readiness in the experimental group compared to the students with addiction readiness in the control group. Conclusion: Therefore, it can be concluded that life skills training has an important role in increasing resilience in students with addiction readiness and teaching these skills can increase resilience in students with addiction readiness.