پیش بینی تحمل پریشانی بر اساس سیستم های مغزی-رفتاری، ویژگی های شخصیتی هگزاکو و انزوای اجتماعی در افراد وابسته به مواد مخدر

هدف: هدف از این پژوهش پیش بینی تحمل پریشانی بر اساس سیستم های مغزیرفتاری، ویژگی های شخصیتی هگزاکو و انزوای اجتماعی در افراد وابسته به مواد مخدر بود. روش: پژوهش حاضر توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل همه مردان وابسته به مواد مخدر مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر تهران در سال 1399 بود. بر اساس دیدگاه کلاین (2015)، 400 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب‌ و به مقیاس تحمل پریشانی، مقیاس سیستم های مغزی/رفتاری، سیاهه شخصیتی هگزاکو و مقیاس انزوای اجتماعی پاسخ دادند. پس از در نظر گرفتن داده های پرت، 63 پرسش نامه کنار گذاشته شد و نهایتا 337 نفر وارد تحقیق شدند. داده ها با روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که سیستم بازداری رفتاری، هیجان پذیری و انزوای اجتماعی با تحمل پریشانی روابط منفی و معناداری داشتند. سیستم فعال ساز رفتاری، صداقتفروتنی، برون گرایی، توافق و وظیفه شناسی با تحمل پریشانی روابط مثبت و معناداری داشتند. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز آشکار کرد که 33 درصد واریانس تحمل پریشانی به ‌وسیله سیستم های مغزیرفتاری، ویژگی های شخصیتی هگزاکو و انزوای اجتماعی تبیین شد. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان می دهد که سیستم های مغزیرفتاری، ویژگی های شخصیتی هگزاکو و انزوای اجتماعی نقش مهمی در پیش بینی تحمل پریشانی در افراد وابسته به مواد مخدر دارند.

The Prediction of Distress Tolerance based on Brain-Behavioral Systems, HEXACO Personality Characteristics and Social Isolation in Substance-Dependent Individuals

Objective: The aim of this study was to predict distress tolerance based on brainbehavioral systems, HEXACO personality characteristics and social isolation in substancedependent individuals. Method: The present study was descriptivecorrelational. The statistical population of this study included all substancedependent men referred to addiction treatment centers in Tehran in 2020. According to Kline (2015), 400 individuals were selected by convenience sampling method and they responded to the distress tolerance scale, the brain /behavioral systems scale, the HEXACO personality inventory, and the social isolation scale. After considering outlier data, 63 questionnaires were discarded and finally 337 people entered the study. Data were analyzed using Pearson correlation coefficient and multiple regression. Results: The results showed that behavioral inhibition system, emotionality, and social isolation had negative and significant relationships with distress tolerance. Behavioral activation system, honestyhumility, extraversion, agreeableness, and conscientiousness had positive and significant relationships with distress tolerance. The results of multiple regression analysis also revealed that 33% of the variance of distress tolerance was explained by brainbehavioral systems, HEXACO personality characteristics, and social isolation. Conclusion: The findings of this study show that brainbehavioral systems, HEXACO personality characteristics, and social isolation play important roles in predicting distress tolerance in substancedependent individuals.