مقایسه اثربخشی تن آرامی و ذهن آگاهی بر تنظیم شناختی هیجان و عملکرد خانواده در سوءمصرف کنند گان مواد کندکننده پس از سم زادیی

هدف: هدف پژوهش مقایسه اثربخشی تن آرامی و ذهن آگاهی بر تنظیم شناختی هیجان و عملکرد خانواده در گروه مصرف کننده مواد کندکننده پس از سم زادیی بود. روش: این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون -پس آزمون پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش بیماران مرد بودند که برای ترک مواد کندکننده به مرکز خصوصی ترک اعتیاد بیماران سرپایی وابسته به سازمان بهزیستی اهواز در سال 1397 مراجعه نمودند. از بین آن‌ها، 60 نفر به شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب و با روش تصادفی ساده در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه 20 نفره جایگزین شدند. گروه آزمایشی تن آرامی در طی 10 جلسه و گروه آزمایشی ذهن آگاهی در طی 8 جلسه 60 دقیقه ای به صورت گروهی تحت آموزش قرار گرفتند. پرسش نامه های تنظیم شناختی هیجان گارنفکسی و همکاران (2002) و عملکرد خانواده مک مستر (1998) پیش از آغاز درمان، و پایان جلسات درمان و همچنین مرحله پیگیری 3 ماهه پس از درمان اجرا شدند. یافته ها: نتایج نشان داد به کارگیری تن آرامی تدریجی و ذهن آگاهی در تنظیم شناختی هیجان و عملکرد خانواده موثر است و بین اثربخشی تن آرامی و ذهن آگاهی بر تنظیم شناختی هیجان و عملکرد خانواده در سوءمصرف کنند گان مواد کندکننده پس از سم زادیی تفاوت وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به مولفه های مشترک دو روش استفاده از روش های ترکیبی مانند ذهن آگاهی مبتنی بر تن آرامی در درمان افراد سوءمصرف کننده پیشنهاد می شود.

Comparison of the effect of tranquility and mindfulness on emotional cognitive regulation and family function in consuming slow-moving substances after poisoning

Aim: The aim of this study was to compare of the effect of tranquility and mindfulness on emotional cognitive regulation and family function in consuming slowmoving substances after detoxification. Method: This quasiexperimental study was a pretest and posttest with a control group and a threemonth followup period. The statistical population of the study included man patients who were referred to the private center for the addiction withdrawal of Ahwaz welfare organization affiliated to the Ahwaz Welfare Organization. 60 of them were selected through available sampling method and were randomly assigned to two experimental groups and one control group. The experimental group consisted of 10 sessions of tone and the experimental group of mindfulness was trained in 8 sessions of 90 minutes. Subjects were evaluated through cognitiveemotional regulation Garnfoksi et al (2002) and family function Ellie McMaster, (1998), endoftreatment sessions, and followup 3 months after group therapy. The control group was without any group therapy. Results: Using the Multivariate analysis of covariance method and repeated measurements, the results indicated that the use of tranquility and mindfulness in effective emotional cognitive regulation and family function was effective, and between the effectiveness of tranquility and mindfulness on emotional cognitive regulation and family function in consuming slowmoving substances after detoxification There is a significant difference in the amount of tranquility and mindfulness. Conclusion: Considering the common dimensions of two therapies, the use of combination therapies, such as mindfulness based on tranquility, is suggested in the treatment of abusive substance abusers.