الگوی روابط ساختاری ولع مصرف بر اساس حساسیت به تقویت، تحمل آشفتگی و دلسوزی به خود با نقش میانجی خودکارآمدی ترک

هدف: ولع مصرف مانع عمده ای برای درمان موثر اعتیاد به مواد است. پژوهش حاضر با هدف بررسی الگوی روابط ساختاری ولع مصرف بر اساس حساسیت به تقویت، تحمل آشفتگی و دلسوزی به خود با نقش میانجی خودکارآمدی ترک انجام شد. روش : پژوهش حاضر به روش همبستگی انجام شد. افراد وابسته به مواد (هروئین) که در نیمه دوم سال 1397 به مراکز ترک اعتیاد شهر اردبیل مراجعه کردند، جامعه آماری پژوهش را تشکیل دادند. تعداد 245 نفر از این افراد به شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب و به صورت انفرادی و در محل مرکز به پرسش‌نامه‌های ولع مصرف، حساسیت به تقویت، تحمل آشفتگی، دلسوزی به خود و خودکارآمدی ترک پاسخ دادند. یافته ها: نتایج ضریب همبستگی نشان داد ولع مصرف با حساسیت به پاداش و تنبیه ارتباط مثبت و با نمره کل تحمل آشفتگی و مولفه‌های آن و با نمره کل دلسوزی به خود و مولفه‌های (مهربانی به خود، انسانیت مشترک و ذهن آگاهی) و خودکارآمدی ترک رابطه منفی و با مولفه‌های (خودداوری، انزوا وهمدردی‌بیش‌ازحد) رابطه مثبت دارد. همچنین بین خودکارآمدی ترک و حساسیت به پاداش و تنبیه ارتباط منفی و با نمره کل تحمل آشفتگی و مولفه‌های آن و با نمره کل دلسوزی به خود و مولفه‌های (مهربانی به خود، انسانیت مشترک و ذهن آگاهی) رابطه مثبت و مولفه‌های (خودداوری، انزوا وهمدردی بیش‌ازحد) رابطه منفی دارد. شاخص های برازش مدل نیز، مسیر حساسیت به پاداش و تنبیه، تحمل آشفتگی و دلسوزی به خود به ولع مصرف را با میانجی گری خودکارآمدی ترک تایید کرد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که حساسیت به پاداش و تنبیه، تحمل آشفتگی و دلسوزی به خود هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیر مستقیم با میانجی‌گری خودکارآمدی ترک می‌توانند با ولع مصرف ارتباط داشته باشند.

Modelling structural relations of craving based on sensitivity to reinforcement, distress tolerance and self-Compassion with the mediating role of self-efficacy for quitting

Background Objectives: Craving is a major barrier to the effective treatment of substance addiction. This study conducted in order to Modelling structural relations of craving based on sensitivity to reinforcement, distress tolerance and selfcompassion with the mediating role of selfefficacy for quitting.Materials and Methods: The method of this study was descriptivecorrelational. The whole people with substance dependence referring to Ardabil centers of addiction treatment in the second half of 2018 comprised statistical population of this research. two hundred and fortyfive people were selected from this population through multistage random cluster sampling and they were asked to respond to questionnaires of sensitivity to reward and punishment, Distress tolerance, selfcompassion, selfefficacy for quitting and also craving. Data were analyzed by descriptive statistics, Pearson correlation coefficient and strucctral equating modeling (SEM) using Lisrel software.Results: The results of correlation coefficient indicated that craving with sensitivity to reward and punishment was positive and with negative total score of total Distress tolerance and its components, and with the total score of selfcompassion and components (Kindness to oneself, common humanity and mindfulness), and negative selfefficacy There is a significant positive relationship with components (selfconfidence, isolation, and overweight) Also, there is a negative relationship between selfefficacy for quitting sensitivity to reward and punishment and with the total score of Distress tolerance and its components, and with the total score of compassion for oneself and components (Kindness to oneself, common humanity and mindfulness), positive relationship and components (Selfconfidence, isolation There is a negative and significant relationship between the two. The model fitness indexes confirmed the path of sensitivity to rewards and punishment, distress tolerance and selfcompassion to the craving with the mediating role of selfefficacy for quitting.