کارآمدی آموزش تنظیم هیجانی بر تاب آوری و بهزیستی هیجانی، روانشناختی و اجتماعی افراد در حال ترک مواد مخدر سنتی

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجانی بر تاب آوری و بهزیستی هیجانی، روان شناختی و اجتماعی افراد در حال ترک مواد مخدر سنتی است. روش: روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی و جامعه آماری شامل افراد در حال ترک مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر تهران بودند. از میان آنان، 40 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه جای گرفتند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسش نامه کونور و دیویدسون (2003) و بهزیستی ذهنی کی یز و ماگیارمو (2003) می باشد. یافته ها: نتایج نشان داد آموزش تنظیم هیجانی، موجب افزایش تاب آوری و بهزیستی هیجانی، روان شناختی و اجتماعی افراد در حال ترک مواد مخدر می شود. نتیجه گیری: آموزش راهبردهای ارزیابی مثبت به عنوان یکی از راهبردهای انطباقی می توانند موجب تعدیل واکنش هیجانی افراد به موقعیت های پرفشار شوند.

Effectiveness of Emotional Regulation Training on Resilience and Emotional, Subjective and Social Well-being among Individuals Quitting Traditional Drugs

Objective: The purpose of this study was to evaluate the efficacy of emotional regulation training on resilience and emotional, subjective and social wellbeing among individuals quitting traditional drugs. Method: The research method is semiexperimental. The statistical population consisted of people who were quitting the traditional drugs and referred to the health centers of Tehran. . Among them, 40 people were selected using convenience sampling method and assigned in two experimental and control groups. The study instrument included The ConnorDavidson Resilience Scale and Subjective Wellbeing Scale of Kiz and Magiarmo (SWS) (2003). Results: Training positive assessment strategies as one of the adaptive strategies can regulate the emotional response of individuals in highpressure situations.