بررسی چگونگی تحقق‌بخشیدن به آموزش توسعه پایدار در برنامه درسی فنّی‌وحرفه‌ای (مطالعه موردی: رشته مکاترونیک)

نوع این پژوهش، ترکیبی- اکتشافی با ارایه تدوین ابزار بود و هدف اصلی آن نیز عبارت بود از: تعیین چگونگی وارد کردن مولفه‌های آموزش توسعه پایدار در برنامه درسی فنی‌وحرفه‌ای؛ به‌عنوان موردی برنامه درسی رشته مکاترونیک. به این منظور ابتدا موضوع پژوهش با تعداد محدود شرکت‌کننده (پنج نفر) بررسی شد و سپس از یافته‌های کیفی به‌عنوان راهنما جهت تدوین پرسش‌ها و مقیاس‌های ابزار پیمایش کمّی استفاده گردید. این ابزارها به‌صورت کمّی اجرا و رواسازی شدند. پرسش‌نامه‌ای شامل 6 مولفه توسعه پایدار متشکل از 30 گویه برگرفته از نظرات ارایه‌شده تهیه گردید. این پرسش‌نامه را افراد نمونه آماری پژوهش، یعنی 26 نفر هنرآموز (معلم) رشته‌های مکانیک، الکترونیک و کامپیوتر شاخه فنی‌وحرفه‌ای که با شرایط خاص انتخاب شده بودند، تکمیل کردند. پاسخ‌های به‌دست‌آمده با روش آماری تحلیلی و استنباطی مورد مطالعه قرار گرفت. ابتدا نرمال بودن توزیع داده‌ها از طریق آزمون کالموگراف- اسمیرنف بررسی شد و با دارا بودن مقیاس فاصله‌ای، از آزمون t تک نمونه برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها استفاده گشت. همچنین ابزار مصاحبه نیمه‌ساختاریافته و روش مشاهده به کار گرفته شد. یافته‌های به‌دست‌آمده از این پژوهش نمایانگر این واقعیت بود که می‌توان به‌راحتی مولفه‌های آموزش توسعه پایدار، شامل شش مولفه «کاهش مصرف، دوباره مصرف کردن مواد، نوسازی مواد، بازیافت مواد، تعمیر مواد و بازاندیشی دیدگاه‌ها» را در برنامه درسی فنی‌وحرفه‌ای وارد کرد.