تاثیر آموزش علوم تجربی با رویکرد زمینه ـ محور بر پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان پایه هفتم

هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش علوم تجربی با رویکرد زمینه- محور بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان پایه هفتم بوده است. روش پژوهش در این مطالعه نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان پسر پایه هفتم دوره اول متوسطه شهرستان بهارستان (استان تهران) در سال تحصیلی 93- 1392 می‌باشد. حجم نمونه متشکل از 67 نفر دانش‌آموز پسر پایه هفتم بود که 33 نفر آن‌ها گروه آزمایش و 34 نفر گروه گواه بودند و با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای اندازه‌گیری این پژوهش شامل آزمون هوش ریون و آزمون پیشرفت تحصیلی (دانشی، مهارتی و نگرشی) بر اساس مطالب درس علوم تجربی پایه هفتم بود. در ابتدا از هر دو گروه آزمایش و گواه، پیش‌آزمون پیشرفت تحصیلی به عمل آمد، سپس متغیر آزمایشی (آموزش زمینه- محور) در 12 جلسه به گروه آزمایش آموزش داده شد درحالیکه گروه گواه با همان رویکرد مرسوم آموزش دیدند. در پایان، پسآزمون بر روی هر دو گروه انجام شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و در بخش استنباطی از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده گردید. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که میزان پیشرفت تحصیلی درس علوم تجربی گروه آزمایشی که با رویکرد زمینه- محور آموزش دیده بودند نسبت به گروه گواه که با رویکرد مرسوم آموزش داده شدند بیشتر و تفاوت بین میانگین‌های آن‌ها معنادار است. بنابراین می‌توان گفت که آموزش زمینه- محور می‌تواند به‌عنوان یک رویکرد مناسب در تالیف کتب درسی و آموزش علوم تجربی مورد استفاده قرار گیرد.