اثربخشی الگوی تفکرانتقادی پاول بر گرایش به تفکرانتقادی و مهارت‌های زندگی دانش‌آموزان با توجه به نقش تعدیلی سبک‌های تفکر واگرا و همگرا

چکیده:هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی الگوی تفکر انتقادی پاول بر گرایش به تفکر انتقادی و مهارت‌های زندگی با توجه به نقش تعدیلی سبک‌های تفکر همگرا و واگرا بود. به این منظور به شیوه هدفمند و غربالگری با استفاده از پرسش‌نامه کلب از بین440 دانش‌آموز‌، 120 نفر انتخاب و در چهار گروه30 نفری به‌صورت تصادفی‌، دوگروه آزمایش و کنترل (همگرا- واگرا) جایگزین شدند. پرسش‌نامه تفکر انتقادی کالیفرنیا و مهارت‌های زندگی به‌عنوان پیش‌آزمون توسط گروه‌ها تکمیل شد. برای گروه آزمایش طی10جلسه مهارت‌های زندگی (همدلی‌، روابط بین‌فردی‌، مقابله با هیجانات‌، تفکر انتقادی‌خلاق‌، حل مسیله‌، خود‌آگاهی هیجانی‌، تصمیم‌گیری‌، ارتباط موثر و مقابله با استرس) با الگوی پاول و برای گروه‌های کنترل با روش سخنرانی آموزش داده شد. سپس از گروه‌ها پس‌آزمون به عمل آمد و داده‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد: استفاده از متغیر تعدیل‌کننده موجب می‌شود که: 1. گروه همگرای آزمایش در عملِ منظم، گرایش به موقعیت حل مسیله و تحلیلی بودن؛ و گروه واگرای آزمایش در حقیقت‌جویی و کنجکاوی بالاترین نمرات را به‌دست آورند؛ و ‌2‌.گروه همگرای آزمایش در تصمیم‌گیری و ارتباط موثر؛ و گروه واگرای آزمایش در همدلی، تفکر انتقادی و خلاق بالاترین نمره را کسب کنند.نتیجه: سبک‌های تفکر (واگرا- همگرا) قادرند اثرات آموزش تفکرانتقادی بر گرایش به تفکر انتقادی و مهارت‌های زندگی را تعدیل کنند.