بررسی تاثیر تدریس مبتنی بر رویکرد ساختن‌گرایی بر عملکرد دانش‌آموزان در درس علوم‌تجربی کلاس چهارم ابتدایی

چکیده:در این مقاله تاثیر الگوی تدریس مبتنی بر رویکرد ساختن‌گرایی بر عملکرد دانش‌آموزان و نقش تجربه و مدرک معلمان مورد بررسی قرار گرفته است. برای بررسی این تاثیر از روش پژوهش شبه‌آزمایشی بهره گرفته شده است. جامعه آماری پژوهش معلمان و دانش‌آموزان پایه چهارم مدارس عادی شهر تهران است. برای انتخاب نمونه، با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای، منطقه 5 آموزش‌وپرورش از میان مناطق شهر تهران انتخاب شد و از بین مدارس ابتدایی این منطقه، به‌صورت تصادفی، ابتدا 8 مدرسه انتخاب شد که 4 مدرسه به‌‌عنوان گروه گواه و چهار مدرسه به‌عنوان گروه آزمایشی انتخاب گردیدند. از مدارس گروه آزمایش نیز 8 کلاس و از مدارس گروه گواه نیز 8 کلاس به‌صورت تصادفی در نظر گرفته شد. معلمان گروه آزمایش، الگوی روش تدریس ساختن‌گرایی را در تدریس درس «آهن‌ربا»ی کتاب چهارم ابتدایی در سه جلسه به‌کار بردند. سپس عملکرد دانش‌آموزان گروه آزمایش و گروه گواه از طریق آزمون یکسان مورد مقایسه قرار گرفت. یافته‌ها نشان می‌داد بین میانگین نمره‌های دو گروه آزمایش و گواه اختلاف معناداری وجود دارد و عملکرد گروه آزمایش از عملکرد گروه گواه بهتر است. جنسیت دانش‌آموزان تاثیر معناداری بر میانگین نمرات دو گروه داشت و بین متغیر گروه و جنسیت تعامل معناداری موجود بود. تجربه معلمان تاثیر معنادار بر میانگین نمرات نداشت و بین متغیر گروه و تجربه معلمان تعامل معناداری دیده شد. مدرک تحصیلی معلمان نیز تاثیر معناداری بر میانگین نمرات نداشت و بالاخره بین متغیر گروه و مدرک تحصیلی معلمان هم تعامل معناداری یافت نشد.