راه‌های توسعه و ترویج فرهنگ اقامه نماز در بین دانش‌آموزان دختر دبیرستان‌های شهر تهران

این پژوهش با هدف بررسی راه‌های توسعه و ترویج فرهنگ اقامه نماز در بین دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه شهر تهران در نمونه‌ای به حجم 400 نفر دانش‌آموز،? با روش توصیفی?ـ پیمایشی انجام شد. برای انتخاب نمونه از روش نمونه‌گیری چند مرحله‌ای (ابتدا طبقه‌ای، بر حسب متغیرهای نوع مدرسه، منطقه آموزشی و بعد روش نمونه‌گیری خوشه‌ای) استفاده شد. داده‌های مورد نیاز با به‌کارگیری پرسش‌نامه جمع‌آوری شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون‌های مجذور خی دو، رگرسیون لوجستیک استفاده شد. نتایج پژوهش بیانگر آن است که دانش‌آموزان پایین شهر نسبت به دانش‌آموزان بالای شهر گرایش بیشتری به نماز دارند؛ دانش‌آموزان مدارس دولتی نسبت به دانش‌آموزان مدارس غیرانتفاعی گرایش بیشتری به نماز دارند. همچنین در زمینه تاثیر چهار دسته عوامل فردی، خانوادگی، درون مدرسه‌ای و اجتماعی، نتایج آزمون رگرسیون لوجستیک حاکی از آن است که عوامل خانوادگی (نماز خواندن پدر، نماز خواندن مادر، شرکت والدین در مراسم مذهبی و تشویق والدین) و عوامل درون مدرسه‌ای (برگزاری نماز اول وقت و وضعیت نماز‌خانه) در گرایش دانش‌آموزان به نماز تاثیر دارند. بر اساس معادله رگرسیون این عوامل در مجموع قادرند معادل 64/0 از واریانس گرایش به نماز را تبیین کنند. عوامل اجتماعی و فردی مورد بررسی بر اساس محاسبات انجام شده، دارای نقش معنی‌دار در تبیین گرایش دانش‌آموزان به نماز نبوده‌اند. به‌طور کلی می‌توان گفت که عوامل خانوادگی و عوامل درون مدرسه‌ای در گرایش دانش‌آموزان به نماز نقش دارد.