بررسی تاثیر الگوی بدیعه پردازی بر میزان دانش، مهارت و نگرش دانش آموزان سال اول متوسطه در درس مهارتهای زندگی

هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر الگوی بدیعه‌پردازی بر میزان دانش، مهارت و نگرش درس مهارت‏های زندگی دانش‌آموزان دختر سال اول متوسطه شهر سنندج بوده است. روش تحقیق در این مطالعه نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون‌- پس آزمون با گروه گواه می‌باشد. جامعه‌ آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان دختر سال اول متوسطه شهر سنندج درسال تحصیلی 90- 1389 می‌باشد و حجم نمونه متشکل از 60 نفر دانش‌آموز دختر سال اول متوسطه است که 30 نفر آن‌ها گروه آزمایش و 30 نفر گروه گواه بوده است و با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای اندازه‌گیری به کار رفته در پژوهش شامل آزمون هوش ریون، آزمون پیشرفت تحصیلی (دانشی و مهارتی و پرسش‌نامه نگرش‌سنج) محقق ساخته بر اساس مطالب درس مهارت‏های زندگی دوره متوسطه بوده است. در ابتدا از هر دو گروه آزمایش و گواه، پیش آزمون پیشرفت تحصیلی به عمل آمد، سپس متغیر آزمایشی (مهارت‏های زندگی به روش بدیعه‌پردازی) در12جلسه به گروه آزمایش آموزش داده شد و در پایان، پس آزمون بر روی هر دو گروه انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و در بخش استنباطی از تحلیل کوواریانس استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که میزان پیشرفت تحصیلی درس مهارت‏های زندگی گروه آزمایشی که با شیوه بدیعه‌پردازی آموزش دیده بودند نسبت به گروه گواه که به روش سنتی آموزش داده شدند بیشتر و تفاوت بین میانگین‌های آن‌ها معنادار است. همچنین در بررسی تاثیر روش تدریس بدیعه‌پردازی بر میزان دانش‌ها، مهارت‌ها و نگرش‌های کسب شده دانش‌آموزان نیز، نتایج نشان داد که تدریس مهارت‏های زندگی به روش بدیعه‌پردازی بر نگرش‌ها و دانش‌ها و مهارت‏های دانش‌آموزان تاثیر مثبت دارد.