مدل ساختاری درگیری تحصیلی بر اساس اهداف پیشرفت و خودتنظیمی با میانجیگری انگیزش تحصیلی در دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر ایلام

در این مطالعه توصیفی از نوع هم بستگی، تعداد 473 دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم نظری شهرستان ایلام، به روش «نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی» انتخاب شدند و به پرسش نامه درگیری تحصیلی زرنگ، پرسش نامه هدف های پیشرفت الیوت و مک گریگور (2001)، مقیاس انگیزش تحصیلی والرند، پلتیر، بلیس و همکاران (1992)، و پرسش نامه خودتنظیمی پاسخ دادند. نتایج تحلیل معادله ساختاری نشان داد که هدف های پیشرفت تبحرگرایش و عملکرد گرایش، با میانجیگری انگیزش درونی و بیرونی بر درگیری تحصیلی، دارای اثر غیرمستقیم معنادار هستند. متغیر«خودتنظیمی» از طریق واسطه گری انگیزش تحصیلی بر درگیری تحصیلی دانش آموزان دارای اثر غیرمستقیم معنادار است. همچنین، خودتنظیمی اثر مستقیم معناداری بر انگیزش تحصیلی، اهداف پیشرفت تبحر گرایش و عملکرد گرایش اثر مستقیم معناداری به ترتیب بر انگیزش درونی و بیرونی، و انگیزش درونی و بیرونی اثر مستقیم معناداری بر درگیری تحصیلی دارند. مطابق نتایج این پژوهش، شناسایی متغیرهای هم بسته با درگیری تحصیلی می تواند به دست اندرکاران آموزش وپرورش کمک کند، برنامه ها و محیط های آموزشی را به گونه ای ترتیب دهند که سبب اتخاذ هدف های پیشرفت تحصیلی مطلوب، گسترش مهارت های خودتنظیمی و ایجاد انگیزش در دانش آموزان، و به دنبال آن، درگیری تحصیلی بالاتر و بهتر ساختن بروندادهای تربیتی شود.