تاثیر آموزش کارکردهای اجرایی عصبی شناختی بر گرایش به تفکر انتقادی دانش‌آموزان دوره اول متوسطه شهر تبریز

پژوهش کنونی با هدف تعیین اثربخشی آموزش کارکردهای عصبی شناختی بر گرایش به تفکر انتقادی دانش‌آموزان دوره اول متوسطه شهر تبریز انجام گرفت. روش پژوهش کنونی از نوع «شبه آزمایشی» با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تحقیق را تمام دانش‌آموزان پسر دوره اول متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی 961395 تشکیل می‌دادند. روش نمونه‌گیری به‌صورت خوشه‌ای چندمرحله‌ای بود که ابتدا از بین مدرسه‌های متوسطه دوره اول پسرانه، 10 مدرسه و سپس از بین 10 مدرسه، دو مدرسه با گروه آزمایش از یک مدرسه (30 نفر) و گروه گواه (30 نفر) هم از مدرسه دیگری (برای جلوگیری از انتشار عمل آزمایشی به آزمودنی‌های گروه گواه) انتخاب شدند. به دانش‌آموزان گروه آزمایش، کارکردهای عصبی شناختی در زمینه برنامه‌ریزی در 20 جلسه، انعطاف‌پذیری شناختی در 10 جلسه و تقویت حافظه کاری در 11 جلسه آموزش داده شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از «پرسش‌نامه گرایش به تفکر انتقادی ریکتس» استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری کوواریانس مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها نشان دادند که اثربخشی آموزش کارکردهای اجرایی عصبی شناختی در تقویت گرایش به تفکر انتقادی با میزان اثر 0.369 مثبت تایید شد و در ضمن در ارتباط با اثربخشی کارکردهای اجرایی عصبی شناختی بر مولفه‌های گرایش به تفکر انتقادی، مولفه‌های خلاقیت و تعهد با تاثیر مثبت گزارش شده است. این در حالی است که در مورد مولفه «بالندگی» تفاوت خاصی بین گروه آزمایش و کنترل مشاهده نشده است.