بررسی و مقایسه عاملیت انسانی و مولفه‌های آن در میان دانشجویان دانشگاه فرهنگیان و دانشگاه دولتی

امروزه فرایند رشد افراد سنین 25-18 سال، به دلیل کاهش حمایت نهادی، پروژه‌ای فردی شده و نیازمند عاملیت انسانی است. عاملیت برای دانشجویان تربیت‌معلم، به دلیل پیچیدگی‌های معلمی، بیش از سایر دانشجویان اهمیت دارد. هدف این پژوهش، بررسی و مقایسه میزان عاملیت و مولفه‌های آن در دانشجویان دانشگاه فرهنگیان و دانشگاه دولتی بود. این پژوهش با روش زمینه‌یابی مقطعی روی نمونه‌ای شامل 700 دانشجوی کارشناسی اجرا شد. برای گردآوری داده‌ها از «مقیاس چندوجهی شخصیت عاملیتی کوته» (1997) استفاده شد. تحلیل واریانس، الگوی پیچیده‌ای از یافته‌ها در مورد میزان عاملیت دانشجویان به دست داد که در آن، سطح عاملیت تابعی از تعامل بین نوع دانشگاه، جنسیت و سن بود. بین متغیرهای نوع دانشگاه و سن در تعیین میزان مولفه‌های منبع کنترل درونی و خودکارامدی تعامل مشاهده شد. سطح عاملیت دانشجو معلمانِ هر دو جنس در بدو ورود به دانشگاه در سطح بالا، و در پسران بالاتر از دختران بود، اما در ادامه، عاملیت دانشجو معلمانِ هر دو جنس کاهش یافته و به هم نزدیک شد. این وضعیت در دانشگاه دولتی برعکس بود. سطح منبع کنترل درونی و خودکارامدی دانشجو معلمان در ابتدای ورود به دانشگاه بالاتر از دانشجویان دولتی بود، اما در ادامه، سطح هر دو مولفه در دانشجو معلمان کاهش، و در دانشجویان دولتی افزایش یافت. از مقایسه روند تغییرات سطح عاملیت و مولفه‌های آن در دانشجویان برحسب متغیرهای جمعیت شناختی نتیجه گرفته شد که حضور در دانشگاه تاثیر قابل‌توجهی بر سطح عاملیت و مولفه‌های آن نداشته و سطح عاملیت و برخی از مولفه‌های آن در دانشگاه فرهنگیان محدود می‌شود.

Comparison of human agency and its components among Farhangiān and State University students

Nowadays, the process of development of people aged 18 to 25, especially among University students, has become an individual project due to the reduced institutional support, and requires a human agency. On the other hand, the development of human agency among the teacher training students is of most importance, compared to other students, due to the complexity of the teaching job. The purpose of this study was to investigate and compare the level of agency and its components among the students of Farhangiān University (FU) and the State University (SU). This study was conducted with a crosssectional survey method on a sample of 700 undergraduate students. To collect data, MultiMeasure Agentic Personality Scale of Cote (1997) was used.Univariate analysis of variance yielded a complex pattern of findings about the degree of students’ agency, in which the level of agency was a function of the interaction between the type of University, gender, and age. Multivariate analysis of variance showed that there is interaction between the type of University and the age of students in determining the components of internal locus of control and selfefficacy. Findings showed that, at the entrance to the FU, the level of agency of both genders was high and in males was higher than females, however, in the long run, the level of agency in both gender is reduced and get closer together, and this was the opposite in the SU. Findings also showed that the components of the internal locus of control and selfefficacy of teacher training students at the beginning of entering the FU were more than SU students, but over time, the level of both components decreased in the FU, and increased in SU. From the comparison of the trend of changes in the level of agency and its components in students based on demographic variables, it was concluded that the presence in the University does not have a considerable impact on the level of agency and its components; and FU limits the agency and some of its components among the students.