ارزیابی توانمندی مدل‌های تک عاملی و چندعاملی در پیش‌بینی بازده سهام شرکت‌های بورس اوراق بهادار

بررسی رابطه میان ریسک و بازده و شناسایی عوامل تاثیرگذار بر بازده، موضوعی است که همواره مورد توجه پژوهشگران حوزه مالی بوده است. شارپ (1963م.) و لینتر (1965م.) از طریق مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای بیان نمودند که بازده کل بازار، تنها عامل موثر بر بازده اوراق بهادار است. چن، رول و راس (1986م.) بیان کردند که عوامل زیادی به غیر از بِتا و عوامل شرکتی بر بازده اوراق بهادار موثر هستند. این پژوهش، رابطه توانمندی مدل های تک عاملی و چندعاملی را در پیش بینی بازده سهام شرکت ها از طریق آزمون capm و مدل چندعاملی در قلمرو زمانی 1381 تا 1392 مورد بررسی قرار داده است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که مدل تک عاملی، 17 درصد و مدل چندعاملی، 61 درصد از تغییرات بازده سهام را پیش بینی می کنند و متغیرهای قیمت نفت، نرخ سود بلندمدت بانکی، نرخ تورم و تولید ناخالص داخلی در پیش بینی بازده سهام نقشی ندارند.