سیاست گذاری اجتماعی: زمینه ها و رویکردها

سیاس تگذاری اجتماعی، رشت های علمی است که شامل جزییات پیچید هایدرباره طراحی و تحلیل سیاس تهای اجتماعی است. سیاس تگذاری اجتماعی، همچنین،مجموعه اقدا مهایی است که دول تها برای مواجهه با مشکلات اجتماعی، ب هویژه، درحوز ههای بهداشت، آموزش، مسکن، رفاه و تامین اجتماعی در دستور کار قرار م یدهندکهنقش تاثیرگذاری در ارتقای مشروعیت سیاسی آنها دارد. توجه به این نوع سیاس تگذاری،ب هویژه، در دورانی که جوامع مختلف با انواعی از عدم قطعی تها و مخاطر ههای اجتماعی،اقتصادی و زیس تمحیطی مواج هاند اهمیت دوچندانی یافته است و به همین نسبت،انواعی از مناقش ههای نظری و عملی حول این بح ثها وجود دارد. ب هرغم اینکه در ایران،سیاس تهای اجتماعی درمعنای عملی آن از چند دهه پیش از جانب دول تها اعمالم یشده است، اما در معنای علمیِ آن بحث جدیدی است و در دانشگا هها چندان موردتوجه نیست. این موضوع سبب شده است که مفاهیم و نظری ههای این حوزه، گاه باتداخ لها و نارسای یهایی مطرح شود. در این مقاله، سعی شده است با توجه به مناقش ههایموجود در حوزه سیاس تگذاری اجتماعی، زمین ههای شک لگیری و رویکردهای نظریاین حوزه دست هبندی شود. در این مقاله، با رویکردی توصیفی، ضمن بررسی انواعتعری فهای ارای هشده درباره سیاس تگذاری اجتماعی، رویکردهای نظری مربوطه در سهدسته نظری ههای: بازنمایی، هنجاری و تب یینی جای داده شده است و براساس مطالعاتانجا مشده در ده ههای اخیر، به طور مصداقی هرکدام از این دست هها توضیح داده شدهاست. نتایج نشان داد که نادیده گرفتن تفاو تهای زمانی و تغ ییرات نهادی در کشورهایمختلف و همچنین ه مزمانی مطالعات این حوزه با افول دول تهای رفاه، نارسای یهای را درتوان تب یین و توصیف این رویکردها موجب شده است. همچنین تاکید صرف بر ماهیت ومیزان هزین ههای رفاهی و اجتماعی دول تها، نم یتواند نماگر مناسبی برای تحلیل نظامرفاهی و رویکرد غالب سرمای هگذاری اجتماعی در کشورهای مختلف باشد.