سنجش وضعیت توسعه یافتگی شهرستان های استان یزد با بهره گیری از رویکردهای تصمیم گیری با معیارهای چندگانه و تحلیل عاملی

بکارگیری روش‌های علمی به منظور بررسی و سطح‌بندی مناطق از حیث توسعه‌یافتگی در جنبه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی، محیطی و غیره، منجر به شناخت میزان نابرابری‌ها گردیده است و معیاری برای تلاش در حوزه کاهش و رفع نابرابری‌های موجود میان آن‌ها نیز محسوب می‌شود. از این رو، در پژوهش حاضر رتبه‌بندی شهرستان‌های استان یزد در دو بخش کمی و کیفی انجام شده است و تلفیق آن‌ها، نتیجه نهایی توسعه‌یافتگی را مشخص می‌کند. بررسی کمی بر اساس شاخص‌های توسعه که در فصول نه‌گانه تدوین یافته‌ است، با روش تحلیل عاملی و نظام وزن‌دهی آنتروپی شانون و بررسی کیفی با استفاده از پرسشنامه‌های خاص بر مبنای دیدگاه‌های مدیران استان و بکارگیری روش ahp انجام شده است. در ادامه نیز بر اساس خروجی نهایی به دست آمده، شهرستان‌های استان در چهار دسته محروم، نیمه‌محروم، نیمه‌برخوردار و برخوردار سطح‌بندی گردیده‌ است. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که شهرستان‌های بهاباد، طبس و خاتم به عنوان شهرستان‌های محروم، بافق و ابرکوه به عنوان شهرستان‌های نیمه‌محروم، تفت، صدوق و مهریز به عنوان شهرستان‌های نیمه‌برخوردار و شهرستان‌های یزد، اردکان و میبد به عنوان شهرستان‌های برخوردار استان مطرح است. نتایج همچنین مبین آن است که بین شهرستان‌های برخوردار، به ویژه شهرستان یزد با سایر شهرستان‌ها اختلاف جالب توجهی در سطح توسعه‌یافتگی وجود دارد.