تحلیل نقش حمل و نقل در اقتصاد ایران

هدف اصلی این مقاله مطالعه ساختار اقتصادی بخش حمل و نقل در اقتصاد ایران در طول سه دهه اخیر است . روش مطالعه تحلیل داده - ستانده ایستای مقایسه ای و به کمک چهار جدول سالهای 1352، 1365، 1370 و 1379 انجام شده است. برای این منظور از شاخص پیوندهای پسین و پیشین سنتی ساختاری در الگوی داده - ستانده استفاده شده است . علاوه بر این ، از شاخص کشش تولید داده - ستانده برای تعیین اهمیت این بخش نیز بهره جسته ایم . نتایج نشان می دهد که بخش حمل و نقل بالاترین پیوند را قبل و بعد از انقلاب با بخش صنعت که همواره با اهمیت ترین بخش اقتصادی در ایران است ،‌ دارد . کشف ارتباط متقابل و پایدار بین بخش حمل و نقل و بخش صنعت مهم ترین دستاورد این وابستگی بخش حمل و نقل به بخشهای دیگر واقف شده و از طرف دیگر به طور شفاف مطلع می شوند که بخش حمل و نقل نمی تواند رشد داشته باشد ، بلکه توسعه آن رابطه تنگاتنگی با توسعه و پیشرفت بخش صنعت دارد .