تاثیر شاخص سلامت بر رشد اقتصادی (مطالعه استانی)

رشد متوازن منطقه‌ای از اهداف اصلی سیاست‎گذاران اقتصادی در عرصۀ توسعه ملّی پایدار است و مطابق با درجۀ توسعه‎یافتگی و محرومیت مناطق نیازمند سیاست‎گذاری‎ها و برنامه‎ریزی‎های مختلف است. سلامت عاملی موثر بر سرمایه انسانی، بهره‎وری و رشد و توسعه اقتصادی پایدار است و بهبود آن مسئلۀ مهمی است. بنابراین، بررسی تاثیر سلامت بر رشد اقتصادی در کنار بسیاری از دیگر عوامل موثر، بر اساس میزان برخورداری و محرومیت استان‎های کشور، ضرورت پیدا می‎کند. این پژوهشِ توصیفی-تحلیلی با برداشتی از فرم تابع تولید کاب‎داگلاس، تاثیر شاخص سلامت بر رشد اقتصادی را در سه گروه از استان‎های کشور (برخوردار، با برخورداری متوسط، و کم برخوردار)، با رویکرد پانل دیتای هم انباشتگی و با روش حداقل مربعات کاملاً اصلاح‌‏شده مورد بررسی قرار می‌‏دهد. بر اساس نتایج، تاثیر مخارج سلامت خانوار، مخارج آموزشی خانوار، عملکرد اعتبارات عمرانی، سرمایه‌گذاری خصوصی در مسکن، درصد شهرنشینی، و میزان مشارکت اقتصادی بر رشد اقتصادی در سه گروه استان‎ها مثبت و معنادار بوده است. با افزایش صد درصدی در مخارج سلامت خانوار، تولید ناخالص داخلی در استان‎های کم‎برخوردار 22/2 درصد، در استان‎هایی با برخورداری متوسط 19/6درصد، و در استان‎های برخوردار 16/7 درصد رشد خواهد نمود. بنابراین، تمرکز دولت بر سلامت همه استان‌ها، به‌ویژه استان‌‏های کم‌‏برخوردار و با برخورداری متوسط، برای تقویت رشد اقتصادی پایدار بسیار موثر است. نتایج نشان می‌دهد که شاخص سلامت متغیری بلندمدت است و سیاست‌های مرتبط با سلامت نیز آثار بلندمدتی بر رشد و توسعه اقتصادی دارد.

effect of health index on economic growth (provincial approach)

regional balanced growth is one of the major goals of economic policymakers in the field of sustainable national development; and according to the degree of development and deprivation of the regions, different policies and planning are required. health is one of the factors affecting human capital, productivity, and sustainable economic development. therefore, it is necessary to investigate the impact of health on economic growth along with many other effective factors based on the level of prosperity and deprivation of the provinces of the country. this research is a descriptive-analytical and applied study, in which, by taking the form of the cobb-douglas production function, the effect of the health index on economic growth is analyzed in three groups of provinces of the country (privileged, relatively privileged, and underprivileged), with the panel data approach of co-integration, and with the fully modified least square. according to the results, the effect of household health expenditure, household education expenditure, construction credits, private investment in housing, urbanization, and the degree of economic participation on economic growth in all three regions has been positive and significant. with a 100% increase in household health expenditures, the gdp of underprivileged provinces will grow 22,2%, while the gdp of relatively privileged and privileged provinces will grow respectively 19,6% and 16,7%. the results also show that the government’s focus on health in all provinces, especially in underprivileged and relatively privileged ones, is very effective in strengthening economic growth. the results also demonstrate that the health index is a long-term variable, and health-related policies have long-term effects on economic growth and development.