بررسی اثرپذیری درماندگی مالی بانک‌‎های منتخب پذیرفته‎‌شده در بورس اوراق بهادر تهران از متغیرهای کلان اقتصادی با استفاده از روش kmv

بحران مالی سال 2008 آمریکا که متعاقباً به کل دنیا تسری پیدا کرد، نشان داد که درماندگی مالی در برخی بانک‌‏های حاضر در شبکۀ بانکی می‌تواند در شبکۀ کلیه نهادهای مالی و کل اقتصاد یک کشور سرایت پیدا کند. به همین دلیل، توسعه سنجه‌های اندازه‌گیری دقیق ریسک سرایت درماندگی مالی از سوی هر یک از بانک‌ها در شبکۀ بانکی اهمیت بسیار زیادی در کنترل ریسک واسطه‎گری مالی در هر کشور دارد. هدف اصلی پژوهش حاضر این است که بتواند میزان و شدت اثر سرایت‎پذیری از یک بانک به بانک‌های دیگر را بررسی نماید. این موضوع از آن جهت اهمیت دارد که دولت‌ها می‌توانند با پیش‎بینی افزایش ریسک سرایت درماندگی مالی، از امکان وقوع یک بحران اقتصادی آگاه شوند و سیاست‌های پولی و مالی خود را در جهت کاهش چنین ریسکی اتخاذ نمایند. پژوهش حاضر در سه مرحله به تخمین ریسک درماندگی مالی با استفاده از روش مدل kmv، تخمین ریسک سرایت درماندگی مالی با استفاده از روش ارزش در معرض خطر (var)، و مدلسازی اثرات متغیرهای کلان اقتصادی ازجمله تورم، نرخ ارز و تولید ناخالص داخلی بر ریسک سرایت درماندگی مالی می‎پردازد. بر اساس نتایج به‎دست‎آمده، مشخص می‎شود که تولید ناخالص داخلی رابطۀ معکوس و معناداری از نظر آماری با ریسک سرایت درماندگی مالی دارد و با افزایش تولید ناخالص داخلی انتظار می‌رود که ریسک سرایت درماندگی مالی کاهش یابد. همچنین، رابطۀ نرخ ارز با ریسک سرایت به صورت مستقیم و معنادار است و افزایش نرخ ارز به افزایش وابستگی متقابل نهادهای مالی و متعاقباً افزایش ریسک سرایت درماندگی مالی منجر می‌گردد. 

investigating the effect of macroeconomic variables on the contagious risk of financial distress of the banking system

the 2008 u.s.a. financial crisis, which subsequently spread around the world, showed that financial distress in the banking network could spread to the network of all financial institutions and the entire economy of a country. for this reason, the development of accurate measurements of the risk of transmission of financial distress by  each bank in the banking network is very important in controlling the risk of financial intermediation in every country. however, an issue that has not received much attention in previous research is the impact of macroeconomic factors on the risk of spreading financial distress. this is important because governments can anticipate the possibility of an economic crisis by anticipating an increased risk of spreading financial helplessness and adopting monetary and fiscal policies to reduce such risk. the present study, in three stages, estimates the risk of financial distress using the kmv method, estimates the risk of transmission of financial distress using the var method, and models the effects of macroeconomic variables such as inflation, exchange rate, and gdp on the risk of contagion. based on the results, it is clear that gdp has a statistically significant inverse relationship with the risk of transmission of financial distress, meaning that with increasing gdp, the risk of transmission of financial distress is expected to decrease. also, the relationship between the exchange rate and the risk of transmission is direct and significant, and an increase in the exchange rate leads to an increase in the interdependence of financial institutions and, consequently, an increase in the risk of transmission of financial distress.