هزینه نهایی اجتماعی و رفاه ازدست ‌رفته ناشی از اضافه وزن و چاقی در ایران

این پژوهش با هدف بررسی اثر میزان اضافه وزن و چاقی بر هزینه‌های شخصی پزشکی و رفاه ازدست رفته ناشی از آن در ایران انجام می شود و میزان بودجه تحمیلی به بخش عمومی (هزینه نهایی اجتماعی) را اندازه‌گیری می‌کند. برای برآورد الگوی اقتصادسنجی عوامل موثر بر هزینه پزشکی شخصی، از داده‌های پرسشنامه‌ای استفاده می‌شود. سپس هزینه‌های اجتماعی (شخصی و عمومی)، و رفاه از‌دست‌رفته ناشی از اضافه وزن محاسبه می‌شود. داده‌ها از 5 استان تهران، اصفهان، فارس، همدان، و گیلان از تعداد 1250 فرد برای سال 1398 جمع‌آوری گردید. نتایج نشان می‌دهد که متغیرهای سن، تحصیلات، و فقر اثر مثبتی بر هزینه‌های شخصی پزشکی دارند که در این میان، شاخص فقر اثر معناداری ندارد. همچنین، داشتن سابقه بیماری، اثری مثبت و معنادار بر هزینه‌های شخصی پزشکی دارد. برآورد هزینه اضافی ناشی از وجود اضافه وزن و رفاه ازدست‌رفته ناشی از آن، نشان از افزایش فزاینده مقدار اسمی و افزایش نوسان‌دار مقدار حقیقی آن در سال‌های مورد مطالعه دارد؛ به طوری که افزایش 1 واحدی شاخص توده بدنی، هزینه‌های عمومی پزشکی را 2.31 درصد افزایش می‌دهد. بنابراین، با ارائه راهکارهایی در سه زیربخش »بهداشت « (برای مثال، ترویج فرهنگ تغذیه سالم)، »درمان « (برای مثال ارائه شیوه‌های مناسب و ارزان تر درمانی و پیشگیری)، و »آموزش « می‌توانیم علاوه بر جلوگیری از شیوع چاقی و اضافه وزن، روند افزایش وزن را کندتر کنیم.

The Marginal Social Cost and DeadWeight Loss of Overweight and Obesity in Iran

The purpose of this study is to investigate the effect of overweight and obesity on personal medical expenses and deadweight loss in Iran; this study also measures the portion of budget imposed on the public sector due to obedity. To this end, questionnaire data were used to estimate the econometric model of factors affecting personal medical expense. Hence, the social costs (personal and public) and dead weight loss due to overweight are calculated. Data were collected from 1250 individuals in 5 provinces of Tehran, Isfahan, Fars, Hamadan and Guilan for the year 2019. Then the social costs (personal and public) and dead weight loss due to overweight are calculated. The results show that age, education, and poverty have a positive impact on personal medical expenditures; However, the poverty index has no significant impact on such expenditures. Moreover, having a history of disease in health records has positive and significant effect on personal medical expenses. Estimates of the additional cost of overweight and deadweight loss indicate an increase in the nominal value and a fluctuating increase in real value over the years under study. Thus, a oneunit increase in body mass index would increase general medical costs by 2.31%. The policies in ldquo;health subsector rdquo; (such as promoting the culture of having a healthy diet), ldquo;treatment subsector rdquo; (such as offering appropriate and cheaper therapies and prevention), and in ldquo;education subsector rdquo;, can help to prevent the prevalence of obesity and overweight.